Papatya Kokan Kadin

Více o knize

Son nefesime kadar kokunu hissetmekçivisi çıkmış bu dünyayıpapatya bahçeleriyle doldurur.Şimdi seni izliyorum öylece,seninleyim,uçsuz bucaksız bir papatya bahçesindeyim.Sen yoksun ama, kokun.Kokun hep tenimde, tenin son nefesime kadar benimle.Son nefesimden sonra bile hissetmek kokunu,kokun ruhumda, kokun benliğimde,kokun saklı durur en derinimde.Çorak ruhum uçsuz bucaksız bir papatya bahçesişimdi seninle.Ve sen papatya kokan kadın,kokun her hücreme işlemişken böyle,bil ki seni aramak en büyük alışkanlığım,en büyük sevdam.