Tento autor se vyznačuje lyrickým stylem, který často zkoumá témata lásky, odloučení a touhy s citem připomínajícím klasickou tradici. Po hluboké osobní ztrátě se jeho tvorba ponořila do kontemplace prázdnoty života, smrti a zármutku, což vedlo k intenzivnějšímu zkoumání formy i obsahu. Jeho mistrovství v psaní se nejvýrazněji projevuje v rubaiyátech, které napsal v tradičním metru aruz. Tato díla ukazují jeho hluboké porozumění jak pro klasické básnické formy, tak pro zvládnutí emocionálně rezonujících témat.
"Ozan, şiirini yazarken, belleğindeki tüm sözcüklerden anlatmak istediğine en uygun olanları bulmak, sonra da sezgisiyle, özeniyle ve ustalığıyla bu sözcükleri yan yana, alt alta getirerek şiirini kurmak zorundadır. Bu konuda bilinmesi gereken tek kural, her söz dizisinin şiir olmadığı ama her şiirin bir söz dizisi olduğudur." Ümit Yaşar Oğuzcan
Gelme diyecektim, geldin. İyi ettin geldiğine. Nerdeyiz? Bir şehir yanıyor, dikkat et. Tutuşabiliriz, işte ilk ateş gözlerine düştü, sonra dudaklarına, saçlarının arasına kıvılcımlar doldu ışıl ışıl. Yanıyorsun, yanıyorum, yanıyoruz.Aramakla yetinsek bunlar gelmeyecekti başımıza. Yine de memnunum. İyi ettin geldiğine. Taş olup kalmaktansa, ağaç olup yanmak iyi. Ellerini ver, ellerini. Öpüşmeye susadım. Tırnak uçlarından öpmeye başlayacağım seni. Titreme, yanıyorsun.