Wilde Oskar Knihy

In schlichter und poetischer Sprache wissen die Märchen von Oscar Wilde uns in den Bann zu ziehen, ihre Themen sind universal und ihre Weisheiten von ewiger Gültigkeit. Die ersten veröffentlichten Prosawerke Wildes erzählen von Güte, Mitgefühl und Treue in einer Welt voll herzlosem Egoismus. Oft zutiefst traurig, bergen sie stets einen hoffnungsvollen Kern. Da ist der junge König, der sich weigert, seine Untertanen auszubeuten – und beweist, dass Dinge nicht so bleiben müssen, wie sie scheinbar immer waren, und dass Ungleichheit kein Gesetz ist. Und dann ist da der glückliche Prinz, dessen gebrochenes Herz als wertvollster Gegenstand in den Himmel gebracht wird – zusammen mit einer toten Schwalbe. Oder der eigensüchtige Riese, der seinen Garten am Ende für alle öffnet, sowie das Gespenst, das Schloss Canterville heimsucht. Es mag wohl niemanden geben, der von Oscar Wildes hinreißenden Erzählungen unberührt bleibt.

Portret Doriana Graya to klasyka literatury pięknej, wydana po raz pierwszy pod koniec epoki wiktoriańskiej, uznawana za najwybitniejsze dzieło estetyzmu angielskiego. Oscar Wilde porusza w niej aktualne tematy dotyczące sztuki, piękna, młodości, moralności i konsumpcyjnego podejścia do życia. Powieść ma charakter modernistyczny, wprowadzając elementy fantastyki, co wzbogaca intrygę i filozoficzną wymowę dzieła. W swoim czasie wywołała falę oburzenia i kontrowersji, szczególnie w związku z postacią lorda Henryka, cynika i obserwatora, często utożsamianego z autorem. Dzieło doczekało się licznych adaptacji teatralnych i filmowych. Oscar Wilde (1856-1900), angielski poeta, prozaik i dramatopisarz, urodził się w Dublinie i studiował w Oksfordzie. Po przeprowadzce do Londynu zdobył reputację dandysa i zwolennika skrajnego estetyzmu. Swoje poglądy na sztukę wyrażał w esejach oraz w Portrecie Doriana Graya. Do jego znanych dzieł należą także Szczęśliwy książę i inne opowiadania, komedie Wachlarz lady Windermare i Mąż idealny oraz tragedia Salome. Po oskarżeniu o homoseksualizm spędził dwa lata w więzieniu, co opisał w Balladzie o więzieniu w Reading oraz w autobiograficznej De Profundis. Po bojkocie swoich utworów w Anglii osiedlił się w Paryżu, gdzie zmarł w wieku 44 lat.