Karolina Szcześniak Knihy

Trzeci tom Kronik Cliftonów, obejmującej sto lat wielopokoleniowej sagi Jeffreya Archera, jednego z najpopularniejszych obecnie pisarzy na świecie! Rok 1945. Izba Lordów nie ustaliła, kto powinien odziedziczyć majątek rodowy Barringtonów. O wszystkim zadecyduje głos lorda kanclerza. Jego werdykt rzuci długi cień na życie Harry'ego Cliftona i Gilesa Barringtona. Harry powraca do Ameryki, żeby promować swoją najnowszą powieść, a Emma rozpoczyna poszukiwania dziewczynki, którą znaleziono w wiklinowym koszu w gabinecie ojca po jego zabójstwie. Giles wpada w sidła kobiety, która poluje na jego fortunę. Musi również stawić czoło dawnemu wrogowi, Fisherowi, który chce zrujnować jego karierę polityczną. Nowe pokolenie także zmaga się z kłopotami. Sebastian, syn Emmy i Harry'ego, zostaje wydalony ze szkoły i nieświadomie wplątuje się w międzynarodową aferę związaną z rzeźbą Rodina. Czy zdoła ułożyć sobie życie? Czy rodzina Cliftonów kiedykolwiek wyzwoli się od nieszczęść? Gdyby przyznawano Nagrodę Nobla za sztukę opowiadania, Archer by ją zdobył - Daily Telegraph Archer jest niesamowitym pisarzem, z powodzeniem zdaje u czytelnika najważniejszy egzamin wzbudza w nim chęć przewrócenia kartki, by się dowiedzieć, co będzie dalej - The Sunday Times

Powstała bardzo dobra, wielowymiarowa, bogata merytorycznie monografia, która przynosi wiele nowego w zakresie wiedzy o gatunku w ogóle, wzbogaca wiedzę o określonym gatunku prasowym, o jego potencji transformacji bez szkody dla tożsamości, jest źródłem wiedzy o twórczości i kreatywności genologicznej Wojciecha Tochmana nie do przecenienia. [...] Wielką zaletą monografii jest sposób prowadzenia narracji naukowej: zachowujący standardy piśmiennictwa naukowego, a jednocześnie nieunikający funkcjonalnej estetyzacji językowej. Dzięki temu czytelnik nie tylko czyta z zainteresowaniem opis twórczości Tochmana i jej interpretacyjne propozycje Autorki, ale doświadcza też przyjemności z lektury pracy, która stawia przed nim duże wymagania intelektualne (prowadząc przez kilka dziedzin nauki), ale i emocjonalne, kiedy traktuje o trudnych tematach podejmowanych przez reportażystę. z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Kity

Powstała bardzo dobra, wielowymiarowa, bogata merytorycznie monografia, która przynosi wiele nowego w zakresie wiedzy o gatunku w ogóle, wzbogaca wiedzę o określonym gatunku prasowym, o jego potencji transformacji bez szkody dla tożsamości, jest źródłem wiedzy o twórczości i kreatywności genologicznej Wojciecha Tochmana nie do przecenienia. [...] Wielką zaletą monografii jest sposób prowadzenia narracji naukowej: zachowujący standardy piśmiennictwa naukowego, a jednocześnie nieunikający funkcjonalnej estetyzacji językowej. Dzięki temu czytelnik nie tylko czyta z zainteresowaniem opis twórczości Tochmana i jej interpretacyjne propozycje Autorki, ale doświadcza też przyjemności z lektury pracy, która stawia przed nim duże wymagania intelektualne (prowadząc przez kilka dziedzin nauki), ale i emocjonalne, kiedy traktuje o trudnych tematach podejmowanych przez reportażystę. z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Kity