Emil Frantiek Burian to jedna z najważniejszych postaci czeskiej kultury i życia publicznego pierwszej połowy XX wieku. Jako kompozytor, śpiewak, eseista oraz współzałożyciel czeskich teatrów awangardowych, w tym teatru D, Burian był reżyserem, aktorem i pedagogiem, a także kluczowym liderem czechosłowackiego teatru. Jego twórczość obejmowała opery, piosenki kabaretowe i szlagiery, które cieszą się popularnością do dziś. Burian stworzył nowy typ teatru, który wykraczał poza tradycyjne ramy czeskiej kultury teatralnej. Teatr D, działający w międzywojniu, był instytucją opartą na zasadach równości, gdzie wszyscy członkowie, od aktorów po pracowników technicznych, mieli równą wartość. Teatr ten, jako instytucja kultury, łączył działalność teatralną z innymi dziedzinami sztuki, organizując wykłady, konferencje i festiwale, a także angażując się w ruch oporu podczas II wojny światowej. Burian był również płodnym eseistą i komentatorem życia publicznego, pozostawiając po sobie kilkaset esejów i manifestów. W antologii prezentujemy wybór jego prac, które odzwierciedlają jego szerokie zainteresowania artystyczne i społeczne.
