Margot Engelen Knihy

Bevrijdingsfeest en De dokter en het lichte meisje. Vestdijk lezen vereist enige inspanning, maar dan is de beloning ook groot! Het fragment uit Else Böhler dat als Duits dienstmeisje het Literair Juweeltje van december vormt, is een mooie gelegenheid om (opnieuw) kennis te maken met deze grootheid in de Nederlandse literatuur.

Drie verhalen over de soms moeilijke relatie tussen een kind en een volwassene.

De apert zwijgende oma van Judith Koelemeijer, in alle toonaarden zwijgend over de geschiedenis van haar twaalf kinderen, zette in het jaar 2000 de journaliste Judith Koelemeijer aan tot het schrijven van haar familiegeschiedenis die honderdduizenden lezers vond onder de titel Het zwijgen van Maria Zachea.Hoe verschillend gezinsleden zich hun toch gezamenlijk beleefde jeugd herinneren bleek een rijke bron van herkenning voor menig lezer te zijn.In Mijn vader, de familie en ik is het hoofdstuk over de vader van de schrijfster, 'Piet [1942]', aangevuld met een in de ik-vorm geschreven herinnering van Judith Koelemeijer aan haar eigen jeugd, twintig jaar later dan de periode van Het zwijgen van Maria Zachea. Die tekst maakt, hoe kan het ook anders, nieuwsgierig naar de versie van de broer en zus van Judith Koelemeijer! Want wat overkwam de schrijfster nadat ze al haar ooms en tantes had gevraagd naar hún herinneringen aan hun jeugd? "Het was alsof ik een familieportret met een bruusk gebaar in twaalf gelijke delen had geknipt. En hoe ik daarna ook paste: ik kreeg de puzzelstukjes met geen mogelijkheid meer aan elkaar.'Mijn vader, de familie en ik is behalve een prettige aanvulling op Het zwijgen van Maria Zachea eigenlijk verplichte kost voor elke biograaf-in-spe!

Deze novelle is eerder in 1987 verschenen bij uitgeverij Querido.