Opravdu se náš svět se hroutí? Každodenní zpravodajství hlásí úpadek: zkorumpovaná politika, rasismus, chudoba, války, nerovnost, hlad. Johan Norberg nabízí poučnou a povzbudivou analýzu, jak daleko jsme dospěli při řešení největších problémů, kterým lidstvo čelí. Není potřeba vracet se zpět k dobám, kdy bylo údajně vše lepší. Tváří v tvář strachu jsou fakta jednoznačná. Žijeme v nejlepší době dějin.
A vital exploration of capitalism and the benefits it brings to global society as a whole.
To work our way out the economic crisis, and to avoid such meltdowns in the future, we must fully understand how it happened. The chief culprits are now trying to pin the blame on one another—with Congress pointing at Wall Street, financiers blaming the Federal Reserve, who in turn point back to Congress.
A vital exploration of openness and why we must defend it at all costs.
Weltweit gehen Menschen gegen die Globalisierung und den freien Handel auf die Straße. Nationalistische Tendenzen sind auf dem Vormarsch. Covid-19 und die Finanzkrise haben die Schattenseiten einer vernetzten Welt aufgezeigt. Trotzdem oder gerade deshalb plädiert Johan Norberg für den Erhalt der Offenheit. Brillant kombiniert er historische Lehren mit Erkenntnissen aus der Evolutionspsychologie, um zu erklären, warum der Liberalismus gerade in Gefahr, aber trotz allem der beste Weg zu mehr Wohlstand, Gesundheit und Fortschritt ist. Und er warnt davor, diese Errungenschaften aufs Spiel zu setzen, denn: „Betrachtet man den heutigen Lebensstandard, die Gesundheit, den Wohlstand, die Alphabetisierung und die Freiheit im historischen Kontext, besteht kein Zweifel, dass wir in einem goldenen Zeitalter leben. Aber die Geschichte ist übersät mit goldenen Zeitaltern, die nicht von Dauer waren.“
Manifest kapitalistyczny. Jak wolny rynek uratuje świat Czy nierówności społeczne mogą być korzystne? Dlaczego nie należy bać się technologicznych monopolistów? I jak to możliwe, z˙e wolny rynek uczy nas hojności? Johan Norberg broni globalnego, wolnorynkowego kapitalizmu przed krytykami – i tymi z lewicy, i z prawicy. Argumentuje, że – na przekór ich tezom – system ten przyczynia się do bogacenia się społeczeństw, umożliwia nam dbanie o środowisko naturalne i jego skuteczną ochronę, a nawet umacnia międzyludzką solidarność i czyni nas szczęśliwszymi. Norberg uważa, że „kapitalizm” to nazwa wyjątkowo niefortunna i niesprawiedliwa – bo sednem tego systemu nie jest kapitał, lecz oddanie kontroli nad gospodarką w ręce miliardów niezależnych konsumentów, przedsiębiorców i pracowników oraz pozwolenie im na samodzielne decydowanie o własnym losie. „Gospodarka rynkowa – twierdzi – polega przede wszystkim na współpracy i wymianie. Chodzi w niej o to, aby razem z innymi zrobić coś, czego nie bylibyśmy w stanie zrobić sami”. A są to zarówno rzeczy trywialne i błahe – choćby zaparzenie filiżanki kawy – jak i najdonioślejsze: czynienie świata miejscem lepszym dla nas wszystkich.