Jacek Dukaj Knihy

Dobrodružné putování po zamrzlém světě, ve kterém nikdy nedošlo k první světové válce Píše se rok 1924 a Polské království je zamrzlé pod carskou vládou v Belle Époque. Varšavu pokrývá led — uprostřed léta zasypávají cesty sněhové bouře. Nepozemští andělé Mrazu zvaní přítuhy procházejí ulicemi měst a zmrazují pravdu a lež. Benedykt Gierosławski, nadaný matematik, ale nenapravitelný karbaník, se na žádost carského Ministerstva Zimy vydává do Irkutska, kde má vyhledat svého otce — Otce Mráze, který je prý důvěrníkem přítuh. Tisíc rublů v hotovosti by Benedykta vytáhlo z dluhů, není však tento úkol příliš nebezpečný? Od špinavých varšavských činžáků přes ledovou Asii v luxusním kupé Transsibiřského expresu až po nebeský palác generálního gubernátora — to je cesta, která Benedyktovi změní život. Jeden z mistrovských kousků Jacka Dukaje, díky němuž čtenáři poznají nejen alternativní historii světa, ze které tuhne krev v žilách, ale zároveň budou mít příležitost spolu s hrdinou románu projít neobyčejnou cestu a stanout tváří v tvář Jinému.

Päť poľských poviedok ponúka pohľady do modernej poľskej fantasy deväťdesiatych rokov. Nájdeme tu tradične poňatý príbeh o zrade a pomste (Prianie), prózu, v ktorej sa fantastika prelína s detektívnym motívom, ako aj poviedku so zosilneným sociálnym akcentom (Vianočné rozprávanie). Antológia naznačuje mnohosť postupov i tém žánra, ktorý patrí v rámci poľskej literatúry k mimoriadne produktívnym. Úroveň textov svedčí o tom, že fantasy v poľskom kontexte už dávno nepatrí na literárnu perifériu. Z percepčného hľadiska je pritom dôležité, že fantasy texty sú v rámci svojich genologických charakteristík viazané na pevný epický pôdorys. Ponúkajú dej - a tým v Poľsku i u nás dokážu získať početných priaznivcov. Knižka rozširuje obzor slovenského čitateľa a poukazuje na to, že žáner v nej obsiahnutý sa neobmedzuje len už aj na Slo-vensku známeho Andrzeja Sapkowského. Mapuje priestory slovenskému čitateľovi takmer neznáme - predchádzajúca, dosiaľ jediná antológia z tohto žánra poľskej literatúry vyšla v slovenčine naposledy v osemdesiatych rokoch dvadsiateho storočia. Sčítanejších z priaznivcov poľskej fantasy k titulu môže prilákať fakt, že žiadna z poviedok publikovaných v antológii nevyšla ani v českom jazyku.

Nie science fiction, nie fantasy, nie historia alternatywna – lecz rzecz dzieje się w innej Europie, w innym świecie, gdzie prawa rządzące rzeczywistością bliższe są domysłom Arystotelesa na temat Formy i Materii, aniżeli teoriom Newtona i Einsteina – pisał o Innych pieśniach Jacek Dukaj. Ten niezwykły obraz świata rządzonego przez Formę, zbudowanego z pięciu żywiołów, podporządkowanego teoriom Empedoklesa i Arystotelesa, w którym nowożytna nauka jako pogląd z gruntu fałszywy nigdy się nie rozwinęła, przyniósł autorowi aż trzy prestiżowe nagrody. Książka do czasu premiery Lodu uznawana była przez krytyków i czytelników za najlepszą powieść w jego dorobku (pierwsze wydanie: 2003). Recenzje: Podobno na tym właśnie polega jego warsztat pisarski - najpierw wyobraża sobie jakąś niezwykłą scenerię, a potem ją opisuje tak, jakby streszczał film wyświetlany w jego głowie. Jeśli to prawda, to tym razem ten film przyćmił swoimi efektami specjalnymi wszystkie poprzednie - mamy tutaj . oniryczny opis Aleksandrii i jej biblioteki, miasto unoszące się nad Morzem Śródziemnym, statki powietrzne i międzyplanetarne, kolonię księżycową, Moskwę pod władaniem czarnoksiężnika, pałace, fortece i pola bitew, wszystko to opisane niesłychanie plastycznie i głęboko zapadające w wyobraźni. Wojciech Orliński, „Gazeta Wyborcza” Inne pieśni to zarazem powieść fantasy (...), hołd złożony XIX-wiecznej literaturze przygodowej pełnej afrykańskiej egzotyki i tropików, a zarazem przypowieść filozoficzna. Mariusz Czubaj, „Polityka” Jacek Dukaj (ur. 1974) - jeden z najciekawszych współczesnych prozaików polskich. Premiery jego książek to każdorazowo wydarzenia literackie. Autor Xavrasa Wyżryna, Czarnych oceanów, Extensy, Córki łupieżcy, Innych pieśni, Perfekcyjnej niedoskonałości, Lodu oraz licznych opowiadań – w tym zekranizowanej przez Tomasza Bagińskiego Katedry - zgromadzonych . w tomie W kraju niewiernych. Pomysłodawca antologii pt. PL+50. Historie przyszłości. Wielokrotny laureat nagród im. Janusza A. Zajdla (również za Lód), trzykrotnie nominowany do Paszportu „Polityki”, a w tym roku także do nagrody literackiej Nike, Nagrody Mediów Publicznych Cogito i Angelusa; laureat nagrody Kościelskich, laureat Europejskiej Nagrody Literackiej 2009.

PIERWSZY TOM TRYLOGII JACKA DUKAJA O CZŁOWIEKU PRZEKRACZAJĄCYM CZŁOWIECZEŃSTWO, MANIPULUJĄCYM BIOLOGIĄ I KULTURĄ, CZASEM, PRZESTRZENIĄ I SAMĄ FIZYKĄ Jest XXIX wiek. Adam Zamoyski, tajemniczy zmartwychwstaniec, tkwi w środku rozgrywki między cywilizacjami, ludźmi, nieludźmi i istotami postludzkimi. Konkurencja stanowi motor ewolucji konkurują ze sobą rośliny, zwierzęta, ludzie, kultury, gospodarki. Zwycięża, kto lepiej wykorzystuje naturalne środowisko, zasoby planety, ostatecznie prawa fizyki. Zamoyski nie wie, jakim cudem znalazł się w świecie późniejszym od jego czasów o kilkaset lat, ma problemy z pamięcią i tożsamością lecz najwyraźniej stanowi klucz do zwycięstwa w owej ewolucji. Kim tak naprawdę jest? Kim są ci, którzy go otaczają? Jaką tajemnicę kryje Narwa, gdzie rozbił się statek Adama? Książka, którą po odwróceniu ostatniej kartki ma się ochotę natychmiast przeczytać jeszcze raz. A potem jeszcze raz. Dukaj jak demiurg powołuje światy do istnienia, nadając im przy tym cywilizacyjną pełnię. Wymyśla edukację, stosunki rodzinne, modę, a nawet język. Przede wszystkim jednak pokazuje skutki genetycznego udoskonalania człowieka nową hierarchię społeczną i nowe kłopoty z płcią. Z tych względów książkę czyta się świetnie im dalej, tym lepiej. Kto wie, może będzie to powieść kultowa? Przemysław Czapliński

Kalejdoskop fantastycznych wizji Jacka Dukaja W tym obszernym tomie opowiadań, sygnalizującym już przyszły kunszt autora, znalazła się . Katedra – opowieść, która zainspirowała Tomasza Bagińskiego i stała się przyczynkiem do kilkuminutowej animacji, nominowanej do Oscara. Sam tekst otrzymał... číst celé

Jest XXIX wiek. Adam Zamoyski, tajemniczy zmartwychwstaniec, tkwi w środku rozgrywki między cywilizacjami, ludźmi, nieludźmi i istotami postludzkimi. Konkurencja stanowi motor ewolucji ? konkurują ze sobą rośliny, zwierzęta, ludzie, kultury, gospodarki. Zwycięża, kto lepiej wykorzystuje naturalne środowisko, zasoby planety, ostatecznie ? prawa fizyki. Zamoyski nie wie, jakim cudem znalazł się w świecie p�źniejszym od jego czas�w o kilkaset lat, ma problemy z pamięcią i tożsamością ? lecz najwyraźniej stanowi klucz do zwycięstwa w owej ewolucji. Kim tak naprawdę jest? Kim są ci, kt�rzy go otaczają? Jaką tajemnicę kryje Narwa, gdzie rozbił się statek Adama?

Rajd atomowy na Moskwę, proces jednej dwunastej tyrana, eksperyment racjonalnego antysemity, kabalistyczny Spisek Koronacyjny – oto wydarzenia, jakich świadkiem jest czytelnik opowiadań Jacka Dukaja. Xavras Wyżryn i Gotyk , a także teksty najnowsze Przyjaciel prawdy i Sprawa Rudryka Z. pokazują, jak zanika granica między wojną a terroryzmem, rozumem i wiarą, człowiekiem i narodem, bohaterem i potworem... Jacek Dukaj (ur. 1974) - jeden z najciekawszych współczesnych prozaików polskich. Premiery jego książek to każdorazowo wydarzenia literackie. Autor Xavrasa Wyżryna , Czarnych oceanów , Extensy , Córki łupieżcy , Innych pieśni , Perfekcyjnej niedoskonałości , Lodu oraz licznych opowiadań – w tym zekranizowanej przez Tomasza Bagińskiego Katedry - zgromadzonych . w tomie W kraju niewiernych . Pomysłodawca antologii pt. PL+50. Historie przyszłości . Wielokrotny laureat nagród im. Janusza A. Zajdla (również za Lód ), trzykrotnie nominowany do Paszportu „Polityki”, a w tym roku także do nagrody literackiej Nike, Nagrody Mediów Publicznych Cogito i Angelusa; laureat nagrody Kościelskich, laureat Europejskiej Nagrody Literackiej 2009.

WOJNY EKONOMICZNE I WOJNY MEMETYCZNE NOWA ETYKIETA I NOWA INTYMNOŚĆ INŻYNIERIA GENÓW, UMYSŁÓW I CYWILIZACJI A NICHOLAS HUNT ZUPGRADE’OWAŁ SOBIE MÓZG Rzecz dzieje się w Stanach w kręgach kompleksu wojskowo-przemysłowego. Trzonem armii są wojska ekonomiczne, chroniące gospodarkę przed wrogimi wpływami. Establishment oddzielił się biologicznie i społecznie od nieprzekształconego genetycznie plebsu. Większość funkcji państwa podległa prywatyzacji. W tym świecie jak ryba w wodzie czuje się Nicholas Hunt, polityk i lobbysta. Jacek Dukaj pokazuje - z sukcesem - świat nieliniowy, świat gdzie ważna nie jest zmiana, ale ma-tematyczna pochodna zmiany: przyspieszenie zmian. Świat, w którym wpływają na siebie częstości pojawiania się morderczych millenarystycznych sekt i przemiany technologiczne w telekomunikacji. Janusz A. Urbanowicz, „Esensja” Świat Czarnych oceanów jest światem, w którym nikt z nas nie chciałby się chyba znaleźć, ale jednocześnie do niego szybko zdążamy. Wojciech Orliński, „Gazeta Wyborcza” Czarne oceany ukazują cywilizację w ślepym zaułku, miotającą się w spazmach boleści, które sama sobie sprokurowała. Marek Oramus, „Nowa Fantastyka” Jacek Dukaj (ur. 1974) - jeden z najciekawszych współczesnych prozaików polskich. Premiery jego książek to każdorazowo wydarzenia literackie. Autor Xavrasa Wyżryna, Czarnych oceanów, Extensy, Córki łupieżcy, Innych pieśni, Perfekcyjnej niedoskonałości, Lodu oraz licznych opowiadań – w tym zekranizowanej przez Tomasza Bagińskiego Katedry - zgromadzonych . w tomie W kraju niewiernych. Pomysłodawca antologii pt. PL+50. Historie przyszłości. Wielokrotny laureat nagród im. Janusza A. Zajdla (również za Lód), trzykrotnie nominowany do Paszportu „Polityki”, a w tym roku także do nagrody literackiej Nike, Nagrody Mediów Publicznych Cogito i Angelusa; laureat nagrody Kościelskich, laureat Europejskiej Nagrody Literackiej 2009.

Saga rodzinna z czasów ostatnich rodzin Poetycka przypowieść transhumanistyczna Odległa przyszłość jak baśniowa przeszłość Akcja rozgrywa się w Zielonym Kraju, dawnej Grenlandii. Równiny, stada koni i rancza nie powinny nikogo zmylić – Extensa opowiada o ostaniej enklawie ocalałej z kataklizmu rewolucji naukowych, zmieniających nieodwracalnie człowieka i jego środowisko. Teraz żywi obcują z umarłymi, a cudowne metamorfozy są na porządku dziennym. Bohater trafia do starego astronoma uprawiającego zapomnianą naukę i tak zaczyna się droga chłopca ku dorosłości – przez miłość, małżeństwo, ojcostwo, zdrady, żałoby, kompromisy – i ku gwiazdom, a także ku granicy człowieczeństwa. Poza którą „niemożliwości to rzeczy jeszcze nie dosyć przemyślane”.