Michał Komar Knihy

Mądra i poruszająca lekcja człowieczeństwa. Jedyną miarą człowieka jest jego uczciwość - mawiał do Profesora jego ojciec i tą zasadą Władysław Bartoszewski kieruje się do dziś. Od zawsze ciekawy świata "pożeracz książek", wrażliwy na ludzką krzywdę, w cyklu rozmów z Michałem Komarem opowiada o całym swym długim i niezwykłym życiu, a obdarzony jest nadzwyczajną, fotograficzną wręcz pamięcią... Od dzieciństwa, przez pobyt w Auschwitz, konspirację, Powstanie Warszawskie, działalność w Radzie Pomocy Żydom, po czasy powojenne, w które wchodził, "mając dwadzieścia trzy lata i doświadczenie stulatka": więzienie, pracę dziennikarską, naukową i dyplomatyczną, której ukoronowaniem było stanowisko ministra spraw zagranicznych. Osobista historia Profesora, pełna zaskakujących wydarzeń i anegdot, osób sławnych i bohaterów znanych nielicznym, stapia się z ponadczasowymi refleksjami na temat naszej racji stanu, katolicyzmu, tolerancji, skomplikowanych wyborów moralnych, politycznych, ludzkich...

To najbardziej kolorowa opowieść o życiu, jaka ukazała się w Polsce. Bo też Lejb Fogleman to najbardziej kolorowy człowiek, kt�ry mieszka w Polsce. Urodził się w Legnicy w żydowskiej rodzinie, po antysemickiej nagonce w 1968 r. wyjechał do USA, tam skończył m. in. Harvard, został wziętym prawnikiem i w latach 90. wr�cił do Warszawy. A po drodze zdarzyło się wiele, bardzo wiele... Tak zaczyna swoje wspomnienie Lejb Fogelman: Dawno temu w Ameryce... Ląduję na nowojorskim lotnisku. W hali przylot�w kłębi się tłum oczekujących, a wśr�d nich tłusty, spocony ortodoksyjny Żyd. Rzuca się na mnie, obejmuje i oblewa łzami. Co chwilę wykrzykuje imię mojej mamy: Rojze! Rojze!, znowu przytula, chwyta mnie za policzki, dosłownie je wyrywa, wykrzykuje imiona żywych i zmarłych członk�w naszej rodziny, a po każdym imieniu coraz głośniej płacze. To wujek Jojne Chaim, brat mamy. Obok niego stoi kobieta. Brzydka, chuda i skręcona niczym nawinięta na coś gumka. W dodatku widać, że musi golić sobie brodę. To ciotka Fradla. Na mnie patrzy podejrzliwie, co zrozumiałe, bo przybyła jeszcze jedna gęba do żywienia. Ale ciotka stara się ukryć niechęć, jestem przecież ostatnim Mohikaninem, ostatnim Fogelmanem wyrwanym z tamtego świata.

Wielopiętrowa, nawiązująca do tradycji powiastek filozoficznych powieść - esej Michała Komara jest jak zaproszenie na wykwintną myślową ucztę, podczas której smakujemy mistrzowsko skonstruowane wspomnienia, anegdoty i dygresje - odniesienia do ważnych tekstów kultury i do przywoływanych przez sędziwą Panią E.ludzkich losów. Opowieść o kolejnych stopniach duchowych i kulinarnych wtajemniczeń, wciągająca literacka gra z kwestią smaku.

Michał Komar, rocznik 1946. Pisarz, krytyk literacki, scenarzysta. Napisał m.in. Piekło Conrada, Zmęczenie, Prośbę o dobrą śmierć, Bestiariusz codzienny, Zaraz wybuchnie, Wtajemniczenia, Skrywane. Współtworzył scenariusze do filmów Szpital Przemienienia, Olimpiada 40, Defekt. Współautor (wraz z Edwardem Żebrowskim) scenariuszy wydanych w tomie Opowieści filmowe. Autor wywiadów rzek, m.in. z Władysławem Bartoszewskim i Wojciechem Pszoniakiem. Profesor Collegium Civitas. Na tom TRZY składają się trzy misternie powiązane, niepoddające się gatunkowym podziałom, erudycyjne opowieści Miłość, Nadzieja i Wiara, skłaniające do namysłu nad przewrotnością ludzkich losów.

Rozmowy Władysława Bartoszewskiego z Michałem Komarem są serią portret�w os�b, z kt�rymi autor zetknął się w latach 40. i 50. XX wieku. W trudnym okresie pierwszych lat powojennych i stalinizmu życie tych niezwykłych ludzi było przykładem życia 'pod prąd', byli oni wierni sobie i ponadczasowym wartościom. Z niekt�rymi z nich los połączył Bartoszewskiego na kr�tko, z innymi połączyły go wieloletnie przyjaźnie. Wspomnienia przetykane są anegdotami oraz zdjęciami z archiw�w rodzinnych i uzupełnione notami biograficznymi. Życiorysy bohater�w i sam tytuł...