Riitta Elisabet Jalonen je finská autorka, jejíž díla se vyznačují hlubokým vhledem do lidské psychiky a složitostí mezilidských vztahů. Její styl je často popisován jako poetický a introspektivní, zkoumající témata identity, paměti a pomíjivosti. Prostřednictvím pečlivě vybraných slov a sugestivních obrazů vtahuje čtenáře do světů svých postav, kde se realita a fantazie prolínají. Její psaní rezonuje s jemnými nuancemi emocí a nabízí zamyšlení nad univerzálními aspekty lidské zkušenosti.
Po śmierci taty nic nie jest takie, jak wcześniej. Tak dobrze znana codzienność nagle staje się obca, a w rodzinie pojawia się pusta przestrzeń, której nie sposób zapełnić... Ta książka to historia żałoby opowiedziana przez dziecko. Opowieść o smutku i tęsknocie, i o akceptacji. Ale przede wszystkim to książka o miłości, która pozwala żyć dalej i przywraca nadzieję. Ogromnym walorem książki są ilustracje. Ich spokojny rytm towarzyszy tej opowieści, odsłaniając jej kolejne znaczenia.
Ihrem Tagebuch vertraut Nina ihre Geschichte an: die schmerzhafte Zeit im Kinderheim, das schwierige Zusammenleben mit ihrer psychisch kranken Mutter.