Het verhaal 'De vuurdoop' verscheen in 1984 in de bundel '26 nieuwe verhalen' van De Arbeiderspers. 'Mottenballen en parfum' verscheen eerder in het debuut van Tessa de Loo, 'De meisjes van de suikerwerkfabriek', De Arbeiderspers 1983. Beide verhalen stonden eerder in 'Alle verhalen', De Arbeiderspers 1995.
Twee bejaarde vrouwen, een Nederlandse en een Duitse, ontmoeten elkaar bij toeval in het Thermaal Instituut van het fameuze kuuroord Spa. Ze herkennen in de ander hun verloren gewaande tweelingzuster. Gedurende hun kuur - beiden lijden aan artrose - vertellen ze hun levensverhaal: het wordt de laatste kans om een kloof van bijna zeventig jaar verwijdering te overbruggen. Geboren in Keulen, in 1919, zijn ze na het overlijden van hun ouders door familieleden bruusk van elkaar gescheiden. Anna groeit op bij haar grootvader, in een primitief boers en katholiek milieu aan de rand van het Teutoburgerwald. Lotte belandt vanwege haar tbc in Nederland, bij een oom met sterk socialistische sympathieën. Door de slechte verhouding tussen de families raakt ook het contact tussen de beide zusjes verbroken. De volstrekt verhollandste Lotte, die tijdens de oorlog joodse onderduikers heeft beschermd, staat aanvankelijk uiterst wantrouwig tegenover haar hervonden tweelingzus, maar wordt door de aangrijpende verhalen van Anna geconfronteerd met de keerzijde van haar eigen werkelijkheid: het lijden van gewone Duitsers in oorlogstijd.
Tussen Noor en Eva Denekamp, twee zussen van rond de vijftig, botert het niet. Ze zien elkaar zelden. De diepgaande verschillen komen pas echt aan het licht, wanneer Noor vanuit Amsterdam haar zus in de Achterhoek opzoekt met opzienbarend nieuws. Het wordt een turbulente ontmoeting, waarbij het er niet zachtzinnig aan toe gaat. Oude gevoelens van wrok en jaloezie herleven, oude wonden worden opengereten, verwijten vliegen over en weer. Dan vertelt Noor eindelijk het intieme geheim dat hun levens zou kunnen ontwrichten. Het is nu aan hen: willen ze voorgoed blijven steken in rancune of zelfmedelijden, of zal het de zussen lukken boven zichzelf uit te groeien?
Haarlem, 1572. De stad wordt belegerd en langzaam uitgehongerd door de Spanjaarden. Kenau Simonsdochter Hasselaer, de (spreekwoordelijk geworden) vrouw uit één stuk en voor de duivel niet bang, roept zo'n driehonderd vrouwen op het noodlot niet af te wachten, maar hun lot zelf in de hand te nemen. Zij aan zij vechten ze vanaf de stadswallen met de soldaten. Het gaat er niet zachtzinnig aan toe: ze gooien hete pek, kokende olie en brandende hoepels over de hoofden van de aanstormende vijand. De vrouwen worden gedreven door angst, omdat de Spanjaarden kort daarvoor een waar bloedbad hebben aangericht onder de vrouwen en kinderen van Zutphen en Naarden. Kenau vertelt het pakkende verhaal van een moedige Hollandse vrouw in oorlogstijd, gebaseerd op een aantal waargebeurde voorvallen in een barre, maar belangrijke episode van onze geschiedenis.
Saïd is de zoon van een Nederlandse moeder en een Marokkaanse vader, een virtuoze ud-speler die vluchtte voor het vaderschap en terugkeerde naar Marokko. Op 21-jarige leeftijd besluit Saïd zijn vader te gaan zoeken. Een jeugdvriend vergezelt hem tijdens de reis, die in de medina van Fès begint en hen steeds dieper Marokko in brengt. Onderweg proberen ze hun verwaterde vriendschap nieuw leven in te blazen, maar ze blijken allebei veranderd te zijn en de seksuele verwarring zorgt voor onderhuidse spanningen. De zoektocht voert Saïd steeds meer in de richting van ontgoocheling en in de armen van de islam, om uit te monden in een wanhoopsdaad die zijn weerga niet kent.
De dertienjarige Michiel, wonend in een dorp aan een van de grote rivieren, belandt op een zondag in september na een fietstochtje bij een bouwvallige keet die door een groepje jongeren als ontmoetingsplek gebruikt wordt. Bier en breezers vloeien gulzig door dorstige kelen. Een van hen is zijn oudere broer Wolf, die zich zwaar aangeschoten schuldig maakt aan een afschrikwekkende vorm van geweld, daarbij aangemoedigd en toegejuicht door de anderen. Michiel, ongewild getuige, is sprakeloos van ontzetting. Diezelfde avond dwingt Wolf hem over het voorval te zwijgen. Broers verraden elkaar niet, zegt hij. Maar het slachtoffer blijkt in coma te liggen. Wat moet Michiel doen? Wat is verraad?
Gerlof de Windt hat nicht mehr lange zu leben. Sein 80. Geburtstag soll noch einmal im Kreis seiner vier Kinder gefeiert werden. Doch unter der Oberfläche sorgfältig arrangierter Harmonie schwelen Konflikte, deren Auslöser oft viele Jahre zurückliegen. Edwin, der Älteste, hat es als Manager zu etwas gebracht, aber Frau und Tochter vernachlässigt; Floor, seine Frau, ist depressiv und unzufrieden; Hilde, de Windts einzige Tochter, hat ihr Leben ganz ihrem Beruf als Psychotherapeutin verschrieben; Frank, der jüngste Sohn, ist Modefotograf und reist ruhelos um die Welt. Überraschungsgast ist Bardo, der „verlorene Sohn“. Er verließ die Familie vor Jahren nach einer tragischen Liebesaffäre und lebt ein unkonventionelles, aber ausgefülltes Leben in Spanien. Das Zusammentreffen der Geschwister lässt alte Wunden aufbrechen. Im Streit um die künftige Versorgung des sterbenskranken Vaters lassen Gekränkte, Vernachlässigte und Enttäuschte ihren Gefühlen freien Lauf und zerreißen den mühsam gewahrten Schein familiärer Bindungen. Jenseits wohlfeiler Klischees gelingt es Tessa de Loo jene Kräfte sichtbar zu machen, die hinter der Fassade einer normalen Familie Menschen zu zerstören drohen. Menschen, die sich nach Liebe und Geborgenheit sehnen, aber den Weg dorthin nicht finden können. Hannoversche Allgemeine Zeitung
Téměř baladická próza je složitým příběhem nenaplněného milostného vztahu dvou studentů, který osudově poznamenal příběh jejich rodičů za 2. světové války. Nizozemská autorka v sugestivní baladické próze líčí fatální milostný vztah dvou mladých lidí, kteří v 60. letech 20. století intenzívně prožívají vzájemné okouzlení. Dcera hudebníka, maďarského Žida, který se za války ukrýval v Budapešti a před rokem 1956 odešel do Nizozemí, zjistí, že její první skutečná láska je s největší pravděpodobností synem ženy, která jeho otce přes válku skrývala před nacisty, a tedy její nevlastní bratr. Cesta do minulosti vlastní rodiny se prolíná s dívčiným trýznivým putováním ve spleti protichůdných citů a na jejich konci zůstává pro oba hrdiny jen pocit trpké a ničím nenahraditelné ztráty.