Pożegnanie z biblioteką. Elegia z dziesięciorgiem napomknień

Více o knize

Alberto Manguel, niegdyś lektor niewidomego Borgesa, a obecnie znany bibliofil, przenosi się z francuskiej wsi do nowojorskiego apartamentu, żegnając się z ponad trzydziestoma pięcioma tysiącami książek. Pakując tomy, które mogą nigdy nie wrócić do jego rąk w dotychczasowej formie, medytuje nad materialnym wymiarem literatury, przemijaniem i utratą. Autor „Mojej historii czytania” w „Pożegnaniu z biblioteką” ukazuje erudycyjny styl, który w polszczyźnie wzbogaca Michał Tabaczyński. Manguel nawiązuje do legendy o Bibliotece Aleksandryjskiej, gdzie Ptolemeusz pragnął znaleźć zdanie przeznaczone tylko dla niego, co ilustruje, dlaczego tak wiele osób otacza się książkami. Tworząc prywatną bibliotekę, stajemy się częścią labiryntu opowieści, a utrata księgozbioru, jak opisuje Manguel, staje się głęboko bolesna. Fragment książki ukazuje, jak w różnych miejscach na świecie Manguel gromadził książki, które po przeprowadzkach czekały w magazynach na nowy dom. Zastanawia się, jak ta bujna dżungla papieru zapada w hibernację, by później znów ożywić jego przestrzeń. Manguel to pisarz, tłumacz, redaktor i krytyk, autor wielu esejów i powieści, w tym „Mojej historii czytania”.