Życie sióstr zmienia się po śmierci matki. Tylko jedna z nich wie, że było to samobójstwo. „Anna dostąpiła łaski niewiedzy i przekleństwa dążności do prawdy. Maria nie dostąpiła żadnej łaski” (fragm. książki). „Persona deformata” to opowiadanie o absencji, kłamstwie i znaczeniu sztuki w życiu trzech kobiet. „(...) sztuka i życie przenikają się wzajemnie. Bywa, że stanowią jedność. To wszystko tylko nędzne, brudne kłamstwa. Twórczość winna być owocem miłości do życia. Nie jest żadną sztuką kochać życie z wzajemnością” (fragm. książki).
