Artificial Hells
- 382 stránek
- 14 hodin čtení
A searing critique of participatory art by an iconoclastic historian.
Claire Hutchet Bishop Knihy
Claire Huchet Bishop se proslavila jako autorka dětských knih, jejíž díla často zkoumají témata víry a mezilidské solidarity. Její prozaický styl je známý svou přístupností a hloubkou, díky čemuž oslovuje mladé čtenáře i dospělé. Bishop se zaměřovala na vytváření příběhů, které nejen baví, ale také podněcují k zamyšlení o morálních hodnotách a vzájemném porozumění. Její literární odkaz spočívá ve schopnosti spojit zábavu s hlubším poselstvím.
It’s bad news when you wake up in the morning and find you’ve lost your head, especially if it’s an especially agreeable and handsome head, but there you go, such things happen. In any case, the man who loses his head in The Man Who Lost His Head isn’t about to grin (that is, if he could grin) and bear it. No, he’ll make himself a new one, and starting with a pumpkin and moving on to a parsnip and finally picking up a block of wood, he sets about getting it just right. Still, for all his efforts, it somehow isn’t right. It isn’t the head he had before. It turns out that only a brash bold boy can save the man who lost his head from losing it altogether.Claire Huchet Bishop’s charming parable is illustrated by the great Robert McCloskey, whose books for children include One Morning in Maine, Blueberries for Sal, and the Caldecott Medal–winning Make Way for Ducklings.
How technology and the attention economy has impacted contemporary art
Thomas Hirschhorn
- 365 stránek
- 13 hodin čtení
Published on the occasion of his exhibition at the Swiss Pavilion of the 2011 Venice Biennale, Establishing a Critical Corpus is the first theoretical examination of the work of Thomas Hirschhorn (born 1957), in six illustrated essays by authors including scholars Claire Bishop and Hal Foster and the poet Manuel Joseph, providing a variety of angles on Hirschhorn's practice.
Z posłowia Joanny Warszy: „Sztuczne piekła oferują budowanie połączeń pomiędzy awangardowym performansem i teatrem a kulturą obywatelską, ideami emancypacji, samoświadomości czy współodpowiedzialności. Efemeryczne działania zajmują w książce centralne miejsce, bowiem to one, w przeciwieństwie do materialnych form kultury wizualnej, są oparte na spotkaniu ludzi, mają na celu wywołanie emocji, poruszenia, stworzenie tymczasowej społeczności, pobudzenie energii”.