MARE

Ne kadar dikkat etsem de boş bulunup çarpıyorum kalbimi yokluğuna ve eski geçmiş zamanlara. Masaya çarpan ayak parmağımın sızısı, kırılan tırnağımın acısı gibisin. Her seferinde sana ait birşeyler kırılıyor içimde. Her aşkın kendine ait bir hikayesi vardır, kişiseldir ve özeldir. Yaşananları yaşayanlar bilir. Öpüşmeler ve sevişmeler sırdır, her aşkın kendine ait bir mahremiyeti vardır ve bunlar anlatılmaz. Şair kendi başına yaşadığı bir aşkı dile getirebilir. Çektiği hasreti ve duyduğu özlemi şiirleştirebilir. Kendi aşk deryasında kopan fırtınaları bize gösterebilir. İç dünyasındaki güneşli ve huzurlu koylarda bizi ağırlayabilir. Bir okur olarak, onun gönül teknesinin kıyısına bağdaş kurup oturarak, kendi aşklarımızdan tanıdığımız sevinç ve gözyaşlarına ortak olabiliriz. Nihayetinde hiç birimiz hayata ve aşka yabancı değiliz. Bu şiirler sana tanıdık gelebilir, tüm benimsediklerini sahiplenebilirsin. Benimle gelirsen duyacaksın. Belki deniz sana konuşmayacak ama rüzgarın sesi var. Eğilip kulağına sana diyecek ki: „ Dünyayı yüklenirsin ama en zoru bir gönül taşımak.“