Wyspa

John spedza wakacje na wyspie na pólnocy Europy; niesmialy chlopak wlóczy sie po okolicy z aparatem fotograficznym w rece – glównie po to, by schodzic z drogi swym rodzicom, których zwiazek pelen jest niewypowiedzianych konfliktów. Po kilku dniach poznaje nieco starszych od siebie blizniaków – Milana i Milene, fascynujacych mlodych ludzi, którzy co roku spedzaja lato na wyspie. Cala trójka zaprzyjaznia sie i coraz bardziej zbliza do siebie. Po wspólnej nocy, w trakcie której John doswiadczy swoich pierwszych erotycznych przezyc, chlopiec dokona strasznego odkrycia. Wiele lat pózniej John wspomina zdarzenia tego pamietnego lata na wyspie. Jest doroslym mezczyzna, pracuje jako fotografik, jest znany i ceniony w swiecie kultury i sztuki. Lecz wspomnienie tamtych wakacji z poczatku lat siedemdziesiatych nie daje mu spokoju, John ciagle szuka swojej tozsamosci. Coraz to nowe pytania zmuszaja go do refleksji – az do momentu, gdy po czterdziestu latach spotyka Milene. Ta opowiesc jest jak rzeka: najpierw plynie spokojnie, aby pózniej porwac czytelnika ze soba i zerwac wszelkie tamy.