TRAGEDIA ALEPPO

Niewyobrażalne i bezmyślne zniszczenie oraz setki tysięcy niewinnych ofiar ? ich symbolem stało się w ostatnim czasie syryjskie Aleppo. Jego mieszkańcy wielokrotnie z żalem m�wili, że świat o nich zapomniał. Kto jak kto, ale my ? Polacy ? dobrze powinniśmy pamiętać i rozumieć owo uczucie opuszczenia i zapomnienia przez wszystkich, czego symbolem stała się zburzona doszczętnie przez Niemc�w podczas II wojny światowej Warszawa. Tylko dzięki niezłomności Polak�w nasza stolica na nowo odrodziła się z popioł�w i zgliszcz. Dlatego trzeba było, żeby do Aleppo pojechał Polak. Żeby pojechał tam nie zważając na ogromne niebezpieczeństwa Adam Bujak, wybitny artysta fotografik, syn oficera Legion�w, żarliwy patriota i katolik. Żeby zobaczył ogrom tego nieszczęścia na własne oczy, głęboko przeżył i żeby zdał nam relację. Ta relacja jest doprawdy wstrząsająca, a zdjęcia zrujnowanego Aleppo do złudzenia przypominają zdjęcia zrujnowanej i spalonej niegdyś Warszawy. Jednak jest to relacja niosąca także nadzieję ? bowiem życie w Aleppo oraz w innych syryjskich miastach powoli się odradza. Dzięki wsparciu Pa-pieskiego Stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie, w tym ofiarności Po-lak�w, oraz niezłomności chrześcijańskiego ducha tamtejszych mieszkańc�w. O tym wszystkim opowiadają także komentarze do zdjęć, kt�rych autorem jest ks. prof. Waldemar Cisło, niestrudzony szef polskiej sekcji Pomocy Kościołowi w Potrzebie, kt�ry regularnie spieszy na Bliski Wsch�d z konkretnym wsparciem materialnym. Materialnym, bo duchowo ci ludzie tam się nie załamali, cechuje ich niezwykła głębia wiary. ?Tragedia Aleppo? podkreśla dramatyczną konieczność pomagania tam na miejscu, bowiem mimo kuszenia luksusem i zasiłkami socjalnymi przez kraje zachodnie, większość tamtejszych ludzi nie chce nigdzie emigrować. W Europie trzeba zachęcać nie do uzupełniania rynku pracy na Zachodzie tzw. uchodźcami, ale do odbudowy takich starożytnych miast jak Aleppo i ratowania jego mieszkańc�w, dzieci, kobiet, starc�w, rodzin ? to jest postawa chrześcijańska.Wsp�łczesny człowiek bardzo oswoił się z okrucieństwem i często nadaje mu wymiar tylko wirtualny, jakoby śmierć nie istniała i można było po wielokroć zaczynać życie od nowa. Wrażliwość u odbiorc�w zlaicyzowanych medi�w europejskich ? tępieje, zwłaszcza na cierpienia chrześcijan. Ale ta książka pobudza do solidarności w nieszczęściu i pozostanie na zawsze świadectwem.