Tytułowa fraza „przemyśleć z Michelem Foucaultem” w intencji Autorki przybliża cel, jaki przyświecał napisaniu oddawanej do rąk Czytelników książki. Autorka podejmuje próby zaangażowania dla własnych celów badawczych koncepcji, kategorii i tropów wskazanych przez francuskiego filozofa. W tym sensie publikacja ta pomyślana jest jako skromny wkład w dyskusję nad możliwościami recepcji idei Michela Foucaulta w rodzimej pedagogice oraz ukazania, co Foucaultowskie i postfoucaultowskie podejście do badania dyskursów, władzy i wiedzy może wnieść do badań pedagogicznych.poleca Impuls Prezentowana książka jest kolejnym krokiem i rozwinięciem wcześniejszych przedsięwzięć badawczych Autorki, mieszczących się w obszarze badań nad dyskursami o młodzieży. Podstawowy problem, który ukierunkował prowadzony tutaj wywód, sprowadza się bowiem do pytania o to, w jaki sposób Foucault pozwala „przemyśleć” i poddać krytycznej analizie te dyskursy, strategie i instytucje, których zbiór w najbardziej ogólnym ujęciu określono mianem urządzania młodzieży? Pytania postawione w niniejszej monografii dotyczą m.in. możliwych pól badawczych i problematyzacji, które otwierają wybrane ujęcia definicyjne dyskursu edukacyjnego, dyspozytywu i urządzania. Fragment z Przedmowy
Ostrowicka Helena Knihy



W niniejszej publikacji zasadniczym celem uczyniłam rekonstrukcję i krytykę dyskursów o młodzieży (w ramach pewnego historycznie określonego „pola dyskursywnego”) i ostatecznie identyfikację relacji wiedzy – władzy, w której znajduje oparcie i legitymizację praktyka sprawowania władzy nad współczesną młodzieżą. Ostatecznie książka ta pomyślana jest jako narracja na temat urządzania młodzieży w Polsce. Zwracam się w stronę stworzonej przez Foucaulta jednej z najbardziej inspirującej poznawczo we współczesnych naukach społecznych koncepcji urządzania. (…)
Antologia pięciu tekstów (tłumaczonych z języków angielskiego i niemieckiego) została przygotowana u progu kolejnej reformy systemu nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce. Książka dostarcza użytecznych narzędzi opisywania zmian zachodzących w rodzimym szkolnictwie wyższym i prezentuje metodologię badań społecznych. Pozwala jednocześnie uzyskać perspektywę porównawczą, zapoznając czytelnika z konkretnymi kategoriami analitycznymi stosowanymi do opisu stanu sytuacji bieżącej i scenariuszy rozwoju szkolnictwa w przyszłości w innych krajach. Używane w tekstach narzędzia analizy dyskursu stają się szczególnie przydatne w warunkach wyraźnie nasilonej, publicznej dyskusji na temat problemów polskiej nauki i edukacji akademickiej, w której głos zabierają różni aktorzy społeczni: dziennikarze, akademicy, politycy, przedsiębiorcy. Teorie i badania dyskursu zastosowane w rozprawach zamieszczonych w antologii dostarczają pojęć i kategorii zapewniających bardziej świadomy udział w tej debacie oraz pozwalają zrozumieć, w jaki sposób sytuacja uniwersytetu zależą od tego, kto, co i jak o nim mówi. Dla badaczy i badaczek uniwersytetu tematy związane z dyskursem nie powinny być obojętne.