Gabriela Mistralová Knihy

Právem putovala v roce 1945 Nobelova cena — poprvé ve své historii — do Latinské Ameriky, aby poctila dílo Gabriely Mistralové. Vždyť málokterý z jejích krajanů dokázal zasáhnout světového čtenáře s takovou uměleckou silou jako tato básnířka. S nevídanou vřelostí zpívá o své zemi,o svém oceánu a o své kordilleře, a přesto dokáže oslovit čtenáře nejen v rodném Chile, ale kdekoli jinde na světě. To proto, že Mistralová je sice exotická svým rodem, krajinou, kterou rekonstruuje ve svých básních, avšak jádro jejího díla tvoři hodnoty zcela univerzální. Jedním z nich je mohutný milostný cit, který nikdy nedošel svého naplnění — její milenec spáchal sebevraždu — a který se později transformuje v nejčistší lásku k bližnímu, k trpícím, ukřivděným, k přírodě, k silám oživujícím kosmos, a především k dětem; nenaplněné mateřství rozeznělo v Mistralové jeden z nejdojímavějších poetických tónů světové literatury. „Utěšovat srdce lidí," to byl cíl, který si Mistralová stanovila na své ušlechtilé umělecké dráze, vědouc, že je to úkol věčný, že člověk každé doby dychtí po této útěše a že je za ni — zvlášť má-li tak vzácnou uměleckou podobu jako ve verších této básnířky — vděčný.

Gabriela Mistral (1889-1957) is one of the most important and enigmatic figures in twentieth-century Latin American literature. This book presents a collection of the Locas mujeres poems that explore facets of the self in extremis.

Gabriela Mistral's work presents a multifaceted exploration of themes such as motherhood, social justice, and philosophical introspection. Known for her unique blend of political and erotic prose, her writings reflect a bold departure in literary modernism, connecting to influential figures like Baudelaire and the North American modernists. This collection offers profound insights that will engage both general readers and those studying gender and cultural studies, making it a significant contribution to literary history and poetry.

1891 wurde Nelly Sachs in Berlin geboren, sie starb 1970 in Stockholm. 1966 wurde ihr der Nobelpreis verliehen. »Unter Schmerzen zu altern«, schrieb Olof Lagercrantz in seinem Nachruf, »und zu zerschellen am Übermaß an Leid, wird eine Erfahrung für immer mehr Menschen. Nelly Sachs gehört zu den Dichtern, die wir in der Zukunft am allermeisten brauchen.«Dieser Wahrheit eingedenk, hat Hilde Domin eine Auswahl aus dem lyrischen Gesamtwerk der Nelly Sachs getroffen. Von der Kraft ihres Gedichts sprach sie vor einem Jahrzehnt schon: »Deine Dichtung erhält das Unheil lebendig … Und zugleich erlöst Du von dem Unheil. Wir die Dichter von jeher und für die Zeiten den Schrecken und zugleich die Katharsis des Schreckens mit sich brachten.«

Una edición conmemorativa que celebra la obra de Gabriela Mistral, una de las escritoras más destacadas de Chile y ganadora del Premio Nobel de Literatura en 1945. La antología incluye poemas publicados y textos inéditos, acompañada de estudios académicos, bibliografía esencial, glosario e índice onomástico.

Die Dichtung der chilenischen Nobelpreisträgerin von 1945 entfaltet in ihrer lyrischen Meditationskunst eine unvergessliche innere Spannung. Ihre Prosa, schlicht und einfach, berührt durch tiefgründige Eindrücklichkeit und Größe, die den Leser wie ein Mysterium ergreift.

Forte, idealista, concreta, Gabriela Mistral è stata la prima donna sudamericana a vincere un Nobel. In Cile, suo paese d’origine, e in tutto il continente sudamericano, è celebre come Pablo Neruda, suo amico e corrispondente. La sua poesia è limpida e sferzante come l’acqua. È musicale e avvolgente. Parlando di natura, amore, miseria, felicità, mare, eternità, assume un senso politico autentico e profondo. Questa edizione propone il meglio delle sue poesie, con testo spagnolo a fronte, nell’intensa traduzione di Matteo Lefèvre, che restituisce intatto il ritmo e la suggestione della sua voce.

Klasyczne baśnie ? ?Czerwony Kapturek?, ?Śpiąca Kr�lewna?, ?Kopciuszek?, ?Kr�lewna Śnieżka u siedmiu krasnoludk�w? ? opowiedziane prawie sto lat temu przez chilijską poetkę noblistkę Gabrielę Mistral, nowocześnie zilustrowane przez młodych artyst�w, przełożone przez Krystynę Rodowską, wybitną tłumaczkę i poetkę.Wiersze napisane z ogromnym wyczuciem, ale bez słodzenia czy łagodzenia oryginału, nawiązują do wersji Charlesa Perraulta lub braci Grimm.Każda książka to edytorska perełka, co potwierdzają liczne nagrody,

Niezwykłe wydarzenie literackie! Klasyczne baśnie – „Czerwony Kapturek”, „Śpiąca Królewna”, „Kopciuszek”, „Królewna Śnieżka u krasnoludków” – opowiedziane prawie sto lat temu przez chilijską poetkę noblistkę Gabrielę Mistral, nowocześnie zilustrowane przez młodych artystów, przełożone przez Krystynę Rodowską, wybitną tłumaczkę i poetkę. Wiersze napisane z ogromnym wyczuciem, ale bez słodzenia czy łagodzenia oryginału, nawiązują do wersji Charlesa Perraulta lub braci Grimm. Każda książka to edytorska perełka, co potwierdzają liczne nagrody, między innymi Honorowe Wyróżnienie w kategorii „Nowe horyzonty” na Międzynarodowych Targach Książki dla Dzieci w Bolonii w 2014 roku. Gabriela Mistral (właściwie Lucila de María Godoy Alcayaga) – urodziła się w 1889 roku w miejscowości Montegrande w niedostępnych, wysokich Andach. Chilijska poetka, dyplomatka i działaczka oświatowa. Już jako nastolatka zaczęła pracować jako nauczycielka, co kontynuowała przez wiele lat. Jej debiutem poetyckim były słynne Sonetos de la muerte (Sonety śmierci), nagrodzone w 1914 roku na konkursie literackim w Santiago de Chile. Gabriela Mistral należała do ludzi otwartych na różne doświadczenia i kultury, w związku z pracą w służbie dyplomatycznej dużo podróżowała po Ameryce Łacińskiej i Europie. Żywo angażowała się w sprawy społeczno-polityczne, a także w rozwój systemu edukacyjnego w Ameryce Łacińskiej. Pisała do największych chilijskich gazet. Poezję tworzyła pod pseudonimem literackim, którego przyjęcie było wyrazem uznania dla jej ulubionych twórców Gabriele D'Annunzio i Frédérica Mistrala. Jej wiersze cechuje duża emocjonalność i bezpośredniość wyrazu, odczucie namacalnej obecności rzeczy i zjawisk natury, takich jak chleb, woda, sól, powietrze, ziemia, góry. W 1945 roku, jako pierwsza w historii Ameryki Południowej, otrzymała literacką Nagrodę Nobla. Zmarła w 1957 roku w Nowym Jorku, gdzie pełniła funkcję konsula chilijskiego. Jej literacka spuścizna obejmuje prozę i poezję, wiele jej utworów przechowuje archiwum Biblioteki Narodowej Chile. Krystyna Rodowska – urodziła się w 1937 roku we Lwowie. Poetka, tłumaczka literatury hiszpańskojęzycznej i francuskiej, eseistka. Absolwentka filologii romańskiej na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1979–1993 kierowała działem literatury hiszpańskojęzycznej w miesięczniku „Literatura na Świecie”. Współpracuje z wieloma pismami literackimi, w tym z „Kwartalnikiem Artystycznym”, „Twórczością”, „Odrą”. Tłumaczyła i publikowała utwory m.in. Jorge Luisa Borgesa, Octavia Paza, Pabla Narudy, Federica Garcii Lorki, André Bretona, Francisa Ponge'a, Michela Deguy, Jacques'a Roubaud. Za swą twórczość wielokrotnie nagradzana, m.in. nagroda „Literatury na Świecie” za przekłady poezji latynoamerykańskiej (1991), nagroda ZAiKS-u za wybitne osiągnięcia w zakresie przekładów z literatur francusko- i hiszpańskojęzycznych (2005), Oficerski Order Literatury i Sztuki, przyznany przez Minister Kultury Francji (2015), Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2016). Jest członkinią Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, PEN-clubu i ZAiKS-u.