Duygu Batu Knihy

Paperback. 13,50 / 19,50 cm. In Turkish. 136 p. Edited by Ahsen Ilhan Gökhan Alperen Bayrak Gidenlerin arkasindan her zaman aglanir mi? Bir cenaze töreninde cani çok yandigi hâlde aglayamayan insanlar biliyorum. Acilar her zaman olagan degildir. Her zaman ayni sekilde belirmezler. Her zaman gözyasi doldurmazlar. Bazen sadece içinde yasarsin, sessiz sedasiz. Kimselere bir sey yansitamadan… En büyük aci da odur aslinda. Gizli kalan aci... Seni içinden kemirir. Sessiz sessiz eritir seni. Sen daha ne oldugunu anlayamamisken bir anda kendini dipsiz bucaksiz bir kuyunun tepesinde bulursun. Kimsenin ahini almadigini düsünürsün. Oysa bir sebebi olmali bu acinin! Ama bazen yoktur. Korkma, eger öldürmeyen aci gerçekten güçlendiriyorsa, zirhlaniyorsun demektir. Seni bundan sonra asla hiçbir sey üzemez. Sen asla bundan daha kötüsünü yasamayacaksin.

"Eğer anneniz hayattaysa değerini bilin ve onun tek bir gözyaşı için dünyayı karşınıza alacak kadar güçlü olun." Hayat, bazı insanların hep 1-0 önündedir. Onların mutlu olmak için herkesten fazla uğraşmaları gerekir. Tıpkı Duygu gibi... Saçlarına annesinin taktığı çiçekli tokalarıyla, o da en az yaşıtları kadar masum bir kız çocuğuydu. Ancak gözlerinin önündeki renkler, arkadaşlarının odalarındaki gibi pembe değildi. Duygu'nun gördükleri, kederin siyahı ve öfkenin kırmızısıydı. Anne-babasının bitmeyen kavgaları ve gözleriyle tanık olduğu şiddet, onu daha küçük yaştan itibaren kendini sorgulamaya itmişti. Annesini kurtarmaya çalışan bir kız çocuğuna kim yardım edebilir? Küçücük elleriyle yaşama nasıl tutunabilir? Duygu Batu, hepsi yaşanmış olaylardan kurguladığı ilk romanında bunu anlatıyor.