Biskup Tadeusz Pieronek - wyrazisty Sekretarz Generalny Episkopatu Polski, bezkompromisowy kapłan w czasach trudnych pytań o konstytucję, Unię Europejską, czy miejsce kościoła w demokracji. Z bagażem wojennych i PRL- owskich przeżyć. Kim jest i czy aby nie patrzymy na niego tylko przez pryzmat pojedynczych wypowiedzi? Jaki wpływ na historię tego Biskupa z Żywiecczyzny, urodzonego w 1934 roku miało pochodzenie, rodzina, Sobór Watykański II? Jaki wpływ miała kultura góralska, poezja, wysiedlenie i mało znana historia jego wybitnego taty? W tej bogatej o niepublikowane nigdy zdjęcia i materiały rodzinne książce, Szymon J. Wróbel poszukuje odpowiedzi na te i inne pytania. W rozmowach z osobami związanymi z biskupem: jego rodziną, ale także Januszem Gajosem, Moniką Olejnik, Jerzym Owsiakiem, czy prezydentem Aleksandrem Kwaśniewskim.
Szymon Wróbel Knihy





Trzy pojęcia, które zostały przywołane w tytule tej książki materializm, ateizm, immanencja stanowią jej główną ogniskową i przedmiot dyskusji. Po pierwsze, materializm. Pojęcie to sygnalizuje zasadniczą intencję ontologiczną książki, tj. obronę materializmu i odrzucenie pokusy immaterializmu we wszystkich postaciach spirytualizmu, idealizmu, konstruktywizmu. Po drugie, ateizm. Przyjmował on w historii filozofii wiele form i najczęściej był filozofią wojującą przeciw zastanym formułom teizmu, panteizmu, deizmu. Ateizm to odwrót od filozofii, która byłaby terminologicznym i pojęciowym spadkiem po teologii i pochylałaby się przed potęgą religii i siłą języka teologicznego. Autor pyta w tej książce o właściwą formułę ateizmu współczesnego. Po trzecie, immanencja i postulat dochowania wierności immanencji. W najprostszej postaci brzmi on: nigdy nie posługuj się w myśleniu formułami i figurami transcendencji, nawet jeśli pozornie jest to usprawiedliwione koniecznością wyjaśnienia ruchu, sprzeczności, procesu stawania się, przeobrażania się, transmaterializacji. Analizowane zdarzenie, czymkolwiek by ono nie było życiem, mózgiem, umysłem, myśleniem, językiem, moralnością, normą, polityką, sprawiedliwością, twórczością, sztuką lub nauką musi zostać wyjaśnione w obrębie i za sprawą zasobów pojęciowych dostępnych w chwili wydarzenia. Materializm wyzwala nieufność wobec pojęć, które chcą dominować nad proletariackim i plebejskim składem świata. Nawet idee muszą być z tego świata i nawet pojęcia muszą odnaleźć się w świecie i to nie jako wzorce lub kształty, ale jako nietrwałe granice zbiorów. Ateizm natomiast to sposób myślenia o materii bez Dyrygenta, bez Architekta, bez Programisty. Ateizm dziś nie jest tylko formą negacji istnienia Boga, lecz raczej formą domagania się czujności wobec wszystkich jego sobowtórów. Z tego wynika konieczność trzeciej kategorii immanencji, która nakazuje odmowę poszukiwania fałszywej transcendencji. Projekt przyszłej heteroontologii to projekt immanentnego materializmu ateistycznego. Książka Szymona Wróbla jest poniekąd podwójnie autorska. Z jednej bowiem strony napisana została z własnej perspektywy myślowej, ukazującej preferencje autora, w której świetle krytycznie rozważa on i problematyzuje obszerny materiał filozoficzno-historyczny. W tym wymiarze jest dziełem godnego podziwu wysiłku analityczno-krytycznego. Z drugiej strony, w jego rezultacie i nie stroniąc od intelektualnego zaangażowania na rzecz własnych pozycji, autor wskazuje kierunek i perspektywę możliwych rozwiązań rozważanych problemów i poprzez nie zarysowuje pozytywny horyzont swej przyszłej tak należy rozumieć podtytuł: Notatki do przyszłej heteroontologii koncepcji filozoficznej. [] Z powyższych względów nie mam najmniejszego oporu przed określeniem tej książki jako znakomitej. Dr hab. Paweł Pieniążek, prof. UŁ
The animals in us - we in animals
- 285 stránek
- 10 hodin čtení
In art and literature, animals appear not only as an allegoric representation but as a reference which troubles the border between humanity and animality. The aim of this book is to challenge traditional ways of confronting animality with humanity and to consider how the Darwinian turn has modified this relationship in postmodern narratives. The subject of animality in culture, ethics, philosophy, art and literature is explored and reevaluated, and a host of questions regarding the conditions of co-existence of humans and animals is asked: Should discourse ethics now include entities that initially seemed mute and were excluded from discussions? Does the modern animal rights movement need a theology, and vice versa, is there a theology that needs animals? Are animals in literature just metaphors of human characters, or do they reveal something more profound, a direction of human desires, or a fantasy of transgressing humanity? This book provides answers and thus gives a new impetus to a so far largely overlooked field.
Grammar and glamour of cooperation
- 248 stránek
- 9 hodin čtení
This book is a collection of essays, weaving together cognitive psychology, psycho-linguistics, developmental psychology, modern philosophy and behavioural sciences. It raises the question: how does grammar relate to our remarkable ability to cooperate for future needs? The author investigates the interconnections between the mechanisms governing cooperation and reciprocal altruism on the one hand and the capacity to generate an infinite range of expressions from a finite set of syntactically structured elements on the other. Based on these premises, the specific character of cognitive explanations, possible architectures of mind, non-formal grammar and tacit knowledge are explored. Furthermore the author deals with the role of conceptual representations in explaining grammar, the modular structure of mind and the evolutionary origins of human language ability and moral authority.
Deferring the self
- 392 stránek
- 14 hodin čtení
This book is a result of studies on psychoanalysis, politics, and art. The topics in this book range from populism, the limits of the political, identity, melancholy, the peculiarity of psychoanalytical interpretation to the connection of theatre and politics. Psychoanalysis is a form of practicing personal truth, which needs to be one’s own and which is not a result of anonymous discourse. Politics is the practice of being with others; it is the cultivation of antagonistic relations with others. Art is the practice aiming at giving one’s life the mark of something unique, it is the very practice of life.