Ślęczka Piotr Knihy

Boże wezwanie nigdy nie ma postaci gotowego, zamkniętego scenariusza. Jak Abraham prowadzimy z Bogiem dialog o swoim życiu i nie wiemy, gdzie ostatecznie znajdzie się ziemia naszego Kanaanu. Warunkiem owocnego rozeznawania woli Bożej jest zdolność słuchania i przyjmowania Słowa, które często jest inne od naszych zamiarów życiowych. Historia bohaterów Starego i Nowego Testamentu to historia różnych motywów i dróg powołań - odmiennie wyglądało ono w przypadku Abrahama, Jeremiasza, Eliasza czy Dawida. Z innych przyczyn Bóg powołał do grona Apostołów: Piotra, Jakuba i Jana, czy choćby Samarytankę, która miała siedmiu mężów.

Pan Jezus na różne sposoby pomagał ludziom. Wypędził z opętanego złego ducha, uzdrowił teściową Piotra oraz człowieka sparaliżowanego siedzącego przed świątynią. Nie odmówił pomocy słudze setnika z Kafarnaum. Nie zawahał się dotknąć trędowatego i przebaczyć jawnogrzesznicy. Wzruszył się nad śmiercią córki Jaira i wskrzesił ją do życia.W każdym z tych uzdrowień współczesny człowiek odnajduje siebie, swoją drogę do Boga, który uzdrawia.Chociaż zmienił się świat i myślenie ludzi o świecie, nie zmieniła się Miłość Boga do człowieka. Bóg wciąż jest taki sam. Dla Niego wciąż najważniejszy jesteś ty, człowieku!Proponujemy lectio divina do uzdrowień Jezusa w Ewangelii św. Łukasza. Jezus i dziś może cię uleczyć z najcięższych chorób!

Każdy wybór jest rezygnacją. Życiowy wybór jest rezygnacją na całe życie - dla męża jest rezygnacją z kobiet, których nie wybrał, dla żony - z mężczyzn, którzy byli w jej życiu, a których nie wybrała. Dla katolickiego księdza wybór powołania jest rezygnacją z założenia rodziny i wychowywania własnych dzieci. Dla siostry zakonnej czy zakonnika życiowy wybór jest rezygnacją z własnego pomysłu na życie i poddaniem się w posłuszeństwie woli przełożonych. Każdy wybór ma w sobie coś pozytywnego, zawiera jednak też ten element negatywny, element straty i rozstania. Dzisiaj coraz częściej spotykamy ludzi usiłujących wybierać i nie tracić, chcących mieć wszystko, a przynajmniej zachować możliwość zmiany swojej decyzji po to, by spróbować jeszcze czegoś innego. Dlaczego tak trudno jest się rozstać z tym, czego nie wybraliśmy?

Księga Rut należy do tych ksiąg Starego Testamentu, po które stosunkowo chętnie i często sięgamy. Postać Rut nie tylko pojawia się w rodowodzie Jezusa, ale przede wszystkim inspiruje do tego, by w jej świetle odczytywać własną sytuację. Historia Moabitki Rut nieodłącznie związana z Noemi ukazuje więź, jaka zaistniała między tak różnymi od siebie kobietami. W tej więzi był obecny Bóg, realizując swój zamysł zbawienia. Przyjaźń z Noemi stała się dla Rut drogą do wiary w Boga Izraela odkrycia w Nim wiernego Opiekuna i Stróża. W Nowym Testamencie nie odnajdziemy tak szczegółowego opisu relacji między kobietami, a nawet szerzej - w ogóle opisu ludzkiej przyjaźni i jej kolejnych etapów. Tymczasem przyjaźń jest drogą, na której spotyka nas Pan, chcąc uczynić nasze życie nie tylko jakimś, ale w pełni szczęśliwym.

Księga Estery to księga, w której na pierwszym miejscu odnajdujemy wezwanie do wiary w Bożą opatrzność. Ukazana jest tu historia wierzących Żydów zaangażowanych w sprawy państwowe i współpracujących z pogańskim królem Kserksesem. Przekonujemy się, że opatrzność Boża potrzebuje naszego zaangażowania w sprawy społeczne, podejmowania decyzji i ryzyka, zawsze w obronie dobra i praw, które Pan Bóg dał po to, by bronić godności człowieka. Pochylenie się nad tą księgą jest próbą odpowiedzenia na pytanie o rozumienie Opatrzności w naszym życiu, o zdolność do zachowywania prawa Bożego w środowisku laickim, ale też o gotowość do współpracy z tymi, którzy choć nie wierzą w Boga - lub wierzą inaczej niż my - angażują się w budowanie bardziej sprawiedliwego świata.

Święty Paweł. Tajemnica Damaszku to książka zawierająca dwie serie konferencji przeznaczonych na ośmiodniowe rekolekcje lectio divina. Pierwsza część doprowadza nas ze św. Pawłem na próg Europy (Dz 9-16), w drugiej towarzyszymy apostołowi aż do jego męczeńskiej śmierci w Rzymie (Dz 16-28). We wprowadzeniach do modlitwy cenne okazują się odniesienia do listów, które Paweł kierował do wspólnot zakładanych przez siebie i w których szerzej niż w Dziejach Apostolskich obecna jest wczesna teologia wcielenia, krzyża i zmartwychwstania. Ogromnie cenne, głębokie treści odnajdziemy też w katechezach wygłaszanych przez Ojca Świętego Benedykta XVI w trakcie Roku Świętego Pawła. (ze Wstępu)