Autor zasługuje na gratulacje za to obszerne dzieło, które podkreśla, że rodzice dzieci z niepełnosprawnościami odgrywają kluczową rolę w życiu swoich dzieci, w tym w planowaniu ich przyszłości. W naukowym badaniu życia osób z niepełnosprawnościami oraz ich rodzin ważne jest przyjęcie pozytywnego paradygmatu, koncentrującego się na siłach, nadziei i wsparciu rodziców, zamiast jedynie na ograniczeniach i trudnościach. Istotne jest zrozumienie, jak rodzice postrzegają przyszłość swoich dzieci oraz życie rodzinne, widząc je nie tylko przez pryzmat traum, ale także pozytywnych zmian i wiary w lepsze jutro. Warto badać rodzicielskie aspiracje wobec dzieci z niepełnosprawnościami, co pomoże w uświadomieniu sobie nadziei dotyczących edukacji, kariery zawodowej oraz życia rodzinnego i społecznego. Monografia ta wzbogaca dorobek nauk społecznych, zwłaszcza w pedagogice specjalnej i psychologii klinicznej, stanowiąc cenne źródło wiedzy o złożoności fenomenu niepełnosprawności. Będzie pomocna dla młodych naukowców w rozwijaniu umiejętności badawczych oraz dla praktyki rehabilitacyjnej, podkreślając znaczenie rodzica i aspiracji rodzicielskich w relacji z dzieckiem.
