Sokołowska Jolanta Knihy

Zarówno w Polsce, jak i na świecie brakuje badań bezpośrednio odnoszących się do kompetencji dzieci ulicy. Niniejsza publikacja opisuje badania dotyczące poczucia sprawstwa dzieci ulicy, na które składają się poczucie radzenia sobie ze stresem oraz poczucie koherencji. Ponadto książka przedstawia koncepcje pracy z tą kategorią dzieci stosowane przez podmioty realizujące projekty pracy ulicznej z dziećmi i młodzieżą. Poprzez włączenie do badania analiz dotyczących tożsamości dzieci ulicy autorka określiła stopień dopasowania realizowanych projektów do potrzeb i możliwości dzieci oraz ich efektywność. Rezultatem przeprowadzonych badań jest wypracowanie rekomendacji w zakresie rozwoju środowiskowych metod pracy z dziećmi ulicy, między innymi takich jak streetworking i pedagogika ulicy.

Napisałam te opowiadania z myślą, by coś ocalić, przypomnieć o czymś, co na naszych oczach traci znaczenie, odchodząc w mroczną nicość. Mówię w nich własnym głosem, tak jak umiem, o tym, co mi się podoba, co mnie męczy, o czym nie mogę przestać myśleć. To jest jak odkrywanie siebie – coś, czego nigdy nie robiłam. Myślę, że stało się tak, ponieważ uwierzyłam w siłę marzeń, wyobraźni i przyjaźni. Drodzy Czytelnicy, Was też do tego zachęcam. Może to nie tylko moja historia? Jestem architektem i dziennikarką, a co najważniejsze szczęśliwą matką i babcią. W szóste urodziny mojej wnuczki Zosi zaprosiłam dzieci do Krainy Niekończącej się Bajki. Mali bohaterowie mojej pierwszej książeczki biegli przodem. Różowy Pinokio cieszył się na samą myśl o spotkaniu z Wielką Przygodą, mocno trzymając za łapkę pluszowego przyjaciela o czarnych oczach z guzików. – Będziesz za nimi tęsknić? – spytałam kiedyś moją wnuczkę. – Weź się w garść, babciu! Ja też chciałabym mocno przytulić Różowego Pinokia, ale nie powinien zostawiać Misia samego. Przyjaźń jest warta najwięcej – powiedziała, unosząc rozmarzony wzrok ku niebu.