Opracowanie i przedmowa Marek Ciara Zygmunt Wasilewski, urodzony w 1865 roku, był aktywnym działaczem Związku Młodzieży Polskiej „Zet”, Ligi Polskiej, Ligi Narodowej oraz Stronnictwa Narodowego, a także senatorem RP. Jako wybitny polityk endecji, Wasilewski pełnił rolę czołowego krytyka literackiego i publicysty, redagując „Głos”, „Słowo Polskie” we Lwowie, „Gazetę Warszawską” i „Myśl Narodową”. Był autorem prac z zakresu etnografii i historii literatury, szczególnie dotyczących romantyzmu i Młodej Polski. Jego pamiętnik, spisany zimą 1939/1940 w Warszawie, obejmuje lata 1865-1939. Wspomnienia, jak zaznacza autor w Przedmowie, zostały zainspirowane przez Władysława Konopczyńskiego. Choć Wasilewski odżegnuje się od kronikarskich celów, czytelnik ma szansę poznać ważne wydarzenia historyczne z jego perspektywy. „Życiorys 1865-1939” stanowi istotne źródło do badań nad historią najnowszą Polski. Autor wybrał formę literackiego opowiadania, w której biografia jest fundamentem, a pamiętnikarska strona unika pretensji do dziejopisarskiego traktowania epoki. Zauważa, że im dalej w lata, tym gęściej tli się wydarzeń, jednak te czasy są bliskie czytelnikom dzięki znanym faktom i mądrym oceną wybitnych pisarzy, jak Roman Dmowski czy Marian Seyda.
