W książce podjęty został temat kategorii pojęciowej miejsca. Autor zwraca uwagę, że współczesne rozważania na temat istoty miejsca coraz częściej wykraczają poza podejście zorientowane na człowieka – geografowie podejmują wątki sprawczości miejsca, samostanowiącej jaźni miejsca oraz dialogu człowieka i miejsca. Rozwijając tę narrację i wykorzystując założenia podejścia relacyjnego, autor opracowuje konwersacyjne ujęcie miejsca. W książce zawarta jest propozycja ram teoretycznych oraz ukazane są studia przypadków w autorskiej interpretacji dialogu z miejscem. Te rozważania poprzedzone są omówieniem podstawowych paradygmatów naukowych tworzących założenia konwersacyjnej narracji istoty miejsca oraz prezentacją wyselekcjonowanych, dotychczasowych poglądów wobec miejsca.
