Lucyna Kopciewicz Knihy

Tomasz Nowicki podjął próbę przeprowadzenia wielokierunkowej analizy sposobu funkcjonowania ogrodu zoologicznego w przestrzeni społecznej doby późnej nowoczesności. Wykorzystanie przez autora zróżnicowanej i bogatej podbudowy teoretycznej, elementów studium historycznego oraz badania jakościowego przyniosło bardzo ciekawy rezultat. Zabawa w więzienie… wydaje się publikacją potencjalnie niezwykle interesującą przede wszystkim dla profesjonalnych badaczy i badaczek związanych z przynajmniej kilkoma dziedzinami humanistyki. Nowicki sięgnął bowiem po instrumenty interpretacyjne charakterystyczne zarówno dla antropologii, kulturoznawstwa, filozofii społecznej oraz psychologii, jak i, a może przede wszystkim, krytycznej pedagogiki o wyraźnie interdyscyplinarnych inspiracjach.

Przedmiotem badań, których wyniki są omawiane w książce, jest uczenie się wspomagane technologiami mobilnymi. Badania empiryczne stanowiące podstawę tej pracy były prowadzone w ciągu trzech lat w pomorskich szkołach podstawowych, w których wdrożono technologie mobilne tablety i smartfony w dwóch modelach integracji technologii: OPD kiedy technologie mobilne stanowią własność szkoły, a każdy uczeń i uczennica ma dostęp do jednakowych narzędzi cyfrowych oraz BYOD/T kiedy nauczycielki i nauczyciele wykorzystują zróżnicowane technologie mobilne posiadane przez uczniów i uczennice podczas pracy dydaktycznej. Książka skomponowana jest z trzech zasadniczych części. Pierwsza część prezentuje teoretyczne podstawy projektu badawczego nowy kontekst materialny, który staje się podstawą wyłaniania nowych praktyk nauczania i uczenia się, w których funkcjonują nowe narzędzia cyfrowe oraz ideologie systemy przekonań, które ujawniają się w procesach szkolnej integracji współczesnych technologii, a które wstępnie projektują obraz zmiany zachodzących w uczeniu się. Część druga jest omówieniem metodologicznych podstaw projektu badawczego szczegółowej konstrukcji badań empirycznych związanych z poszczególnymi obszarami problemowymi. Część trzecia stanowi z kolei empiryczne rozwinięcie obszarów problemowych zakreślonych w części teoretycznej. Prezentowane są w niej wyniki badań poświęcone kolejno: wyłanianiu się nowych praktyk nauczania i uczenia się oscylujących wokół biegunów transmisji wiedzy i progresywnych praktyk nauczania. Wyniki tej części badań uzupełnia kwestia schematów technologicznych, która ilustruje procesy integracji technologii mobilnych jako narzędzi uczenia się. W dalszej części przedstawione są wyniki badań poświęcone problemowi efektów uczenia się wspomaganego technologiami mobilnymi dostrzeganymi przez badanych i badane zmianami wywołanymi pojawieniem się tabletów i smartfonów na lekcjach. Następnie omówione zostaną wyniki badań empirycznych, w których przedstawiona została perspektywa rodziców jako obserwatorów procesów uczenia się wspomaganego technologiami mobilnymi ich obawy, wątpliwości i nadzieje związane z pojawieniem się narzędzi cyfrowych w nauczaniu szkolnym. Problematyka równości płci w nauczaniu wspomaganym technologiami mobilnymi jest kolejnym zagadnieniem, które powijają się w empirycznych odniesieniach. Natomiast ostatnim obszarem problemowym są wyłaniające się praktyki nieformalnego uczenia się, które ukazują potencjały rozwojowe najmłodszego pokolenia w perspektywie całożyciowego uczenia się.