Yunus Emre Knihy

Aşka Ağlayan Derviş Yunus EmreBiyografik RomanYunus Emre"Ben Beni Bıraktığım Zaman, Sen Beni Bırakma Ya Rab…"(İç kapak)“Bütün dünyadan vazgeçtim, ahiret gözümde kalmadı. Ölmeden evvel ölüp, kanımı nefesime helal ettirdim. Aşk ile yandım, aşka battımda aşktan doğan bir nur oldum. Aşk sarayının mumuna, Hakk’ın pervanesiyim. Belalardan çiçekler toplayıp, zehri bal eyledim. Doğduğum andan itibaren hep ağladım, hiç gülmedim. Nihayet uluhiyetin kutsal makamına erdim. Kendi vehmi varlığımı yok ettim. Hz. Peygamber’in, ‘li ma’allah’ makamına ulaşıp, aşk kainatının kitabını yazdım da bir damla yaş, nasibim oldu.”Yunus veda edip yola koyuldu. Köyün aşağı ucundaki hamamın yaslandığı yokuşu çıkınca aklı başına geldi. “Velayet erine vardım, bana nasip sundular, alıcımın her çekirdeği başına on nefes verdiler, kail olmadım. Ne olmayacak iş ettim, gafil oldum. İmdi bu buğday bir niçe gün içinde tükenir, nefes ise ölünceye dek tükenmez. Ola ki himmet ettikleri nasibi vereler” dedi. Kalbi buğulandı gözleri doldu, gözyaşları henüz yere düşmeden geriye döndü…(Arka Kapak)

Yunus Emre gilt als einer der bedeutendsten Dichter der türkischen Literatur des 13./14. Jahrhunderts, der als Pionier die türkische Volkssprache einführte. Seine mystische Dichtung vereint islamische und türkische Traditionen, was ihm in städtischen Kreisen wenig Anerkennung einbrachte. Stattdessen wurden seine Werke in ländlichen Gebieten mündlich überliefert und gesungen, was zu ihrer Erhaltung beitrug. Emres Einfluss und Bedeutung sind somit eng mit der kulturellen Identität der Türkei verbunden.

Yunus Emre, ein Dichter des 13./14. Jahrhunderts aus Anatolien, bringt mit seiner klaren und direkten Dichtung einen Hauch des frühen Expressionismus in die Gegenwart. Zafer Senocak hat seine Werke ins Deutsche übertragen. Emre, ein Wanderderwisch, predigte Liebe, Toleranz und Frieden in turbulenten Zeiten. 2021 wurde sein 700. Todestag gefeiert.

Geçmişini yeterince algılayıp değerlendiremeyen toplumların geleceğe ilişkin açılımları da olamaz. Geçmişin kültür birikimini özümsemeden günümüzün anlaşılması olanaksızdır. Çağdaş yazarlarımızın yapıtlarını hakkıyla değerlendirebilmek, geçmişte yaratılan yapıtların tanınıp özümsenmesine bağlıdır. Kuşaklar arasındaki bağın sağlıklı bir biçimde kurulması, kültür ve edebiyatın geleceğe taşınabilmesi için geçmiş ve şimdi arasında kopukluk olmaması gerekir. Türk dilindeki gelişim ve değişim, yüz yıl önce yazılan yapıtların genç kuşaklar tarafından anlaşılmasını olanaksızlaştırmıştır. Klasik Türk Edebiyatı dizisi, kültürel kopukluğu gidermek, kuşaklar arasında bağ kurmak ve Türk edebiyatının özgün örneklerini genç kuşaklara tanıtmak amacıyla hazırlanmıştır. Klasik Türk Edebiyatı dizisinde okuyucunun rahat okuması ve dipnotlarla zaman yitirmemesi için metinler yalınlaştırılarak verildi. Yazarın biçem, dil ve anlatım özellikleri olabildiğince korunmaya çalışıldı. Genel olarak yazarın anlatımına müdahale edilmedi. Ancak okumayı güçleştiren kip uyumsuzluğu gibi konularda düzelme yapıldı. Ayrıca metinlerde bugün anlaşılması zor olan yabancı kökenli sözcük ve söz öbeklerinin yerine Türkçe karşılıkları kondu. Klasik Türk Edebiyatı dizisi ilk, orta ve yüksek öğrenim gençliğnin yanında, geniş halk kitleleri için de dönemin genel özelliklerini gösteren önemli bir kaynak olacaktır. (Arka Kapak)