The German heavy tank destroyer Panzerjäger Tiger (P) (Sd.Kfz. 184) Ferdinand was based on the chassis of the Tiger (P) tank designed by Ferdinand Porsche. The vehicle was not accepted by army, but because 90 chassis have already been produced at the Nibelungenwerke plant, it was decided that they could be usefully developed. This is how the tank destroyer based on the Tiger (P) chassis was born.
Junkers Ju 188 - German bomber during World War II, successor of the Ju 88, was flown in January 1943.
Rok 1942 – Niemcy nasilają terror wobec społeczeństwa polskiego. Dowództwo AK zdaje sobie sprawę, że nie może czekać na wybuch odległego w czasie powstania powszechnego. Musi przeciwstawić się okupantowi natychmiast. Trzeba podjąć działania bojowe, pokazać siłę organizacji i dać otuchę ludziom niezwiązanym z konspiracją. W maju zapada decyzja o utworzeniu na szczeblu Komendy Głównej AK Organizacji Bojowych Akcji Specjalnych o kryptonimie „Osa”. To obok Związku Odwetu oraz Organizacji „Wachlarz” już trzecia struktura odpowiedzialna za tzw. akcję czynną. Późną jesienią 1942 r. zapada decyzja o sformowaniu w ramach „Osy” specjalnej komórki o kryptonimie „Zagra-Lin”. Tworzy się straceńczy zespół ludzi gotowych do przeprowadzenia akcji odwetowych na terytorium wroga – w III Rzeszy. To garstka szczególnie zdeterminowanych i odpornych psychicznie żołnierzy konspiracyjnej armii polskiej, którzy umieli działać w całkowitym osamotnieniu na obcym i wrogim terenie. Już wkrótce dają znać o sobie udanymi zamachami bombowymi na dworcach w Berlinie, niemieckim Wrocławiu, Rydze i na wielu liniach kolejowych. Efekt psychologiczny tych jednostkowych akcji zarówno po stronie niemieckiej, jak i polskiej jest ogromny. Okupant już nie może czuć się bezpiecznie nawet u siebie – polska konspiracja w odwecie za popełnione zbrodnie jest w stanie dosięgnąć go wszędzie.
Szósty zeszyt z serii „Wilcze Tropy” został poświęcony jednemu z najważniejszych dowódców polowych AK z Okręgu Kieleckiego – kpt. Antoniemu Hedzie „Szaremu”. Po zakończeniu walk z Niemcami w ramach akcji „Burza” starał się on początkowo wygasić swój udział w konspiracji niepodległościowej. Represje komunistyczne, skierowane także przeciwko jego rodzinie, zmusiły go jednak do podjęcia zdecydowanych działań. Pomimo znacznej dekompozycji konspiracji akowskiej na Kielecczyźnie udało mu się stworzyć 200-osobową grupę uderzeniową, która w nocy z 4 na 5 sierpnia 1945 r. rozbiła więzienie w Kielcach i uwolniła ponad 300 więźniów. Była ta jedna z największych i, co ważniejsze, skutecznych akcji podjętych przez podziemie antykomunistyczne w Polsce.