The First World War was as much a ordeal for women as it was for men. Women made themselves indispensable, and as a result, they asserted themselves more in society, taking a decisive step towards their emancipation. It became clear that nothing would ever be the same again.
For thousands of years, men have dragged animals onto the battlefield. The Great War was no exception. Even though modernity was on the move, it could not free itself from the animal world. The story of the millions of animals sacrificed in the war reveals the stark reality of the conflict.
Pápež Ján Pavol I. je známy predovšetkým tým, že jeho ponti?kát trval veľmi krátko. No výnimočný je niečím iným. Keď v auguste roku 1978 zomrel sv. Pavol VI., kardináli v konkláve zvolili za jeho nástupcu benátskeho patriarchu Albina Lucianiho. Hneď po zvolení si získal veriacich svojím ľudským prístupom, bezprostrednosťou a láskavým úsmevom. Proces blahorečenia, ktorý sa v septembri 2022 zavŕšil beati?káciou, je prejavom vďaky Cirkvi za tohto výnimočného biskupa. Hoci pôsobil ako rímsky biskup iba tridsaťtri dní, v úrade biskupa diecézy Vittorio Veneto a Benátskej arcidiecézy strávil tridsať rokov. V biskupskej službe bol výnimočne horlivý, pracovitý, obetavý. Vysoké pracovné tempo si zachoval aj po nástupe do Petrovho úradu. Bol účastníkom Druhého vatikánskeho koncilu a energicky sa zasadzoval o uplatňovanie jeho záverov. Stručný životopis, ktorý napísal francúzsky novinár Christophe Henning, ponúka okrem životopisných dát, podrobného skúmania okolnosti smrti aj úryvky z veľmi cenných príhovorov blahoslaveného Jána Pavla I..
Myślę, że na początku nie do końca byłem świadom brzemienia dziedzictwa, które zostało na mnie nałożone (…) Zdaję sobie sprawę, że niczego nie wiedziałem o braciach. Dziś jeszcze, tydzień po tygodniu, miesiąc za miesiącem, rok za rokiem, zgłębiam niewyczerpane orędzie zamordowanych braci. I staram się zachować pamięć o nich w kontaktach z mieszkańcami wioski. Jean-Marie Lassausse w nieoczekiwany sposób stał się kontynuatorem myśli i życia zamordowanych w 1996 roku w Algierii trapistów. W roku 2001 podjął się opieki nad opustoszałymi, choć wciąż należącymi do Kościoła, włościami klasztoru w Tibhirine, tym samym troszcząc się o przedłużenie cysterskiej tam obecności. Wierzy, że nadejdzie czas, gdy na tym miejscu osiedli się jakieś zgromadzenie kontemplacyjne, by wspólnotowe „ora et labora” znów mogło stać się znakiem dla okolicznej ludności. „Ogrodnik z Tibhirine” to świadectwo kapłana Misji Francuskiej i rolnika zarazem, który od ponad 30 lat styka się z innymi kulturami, z różnymi Kościołami chrześcijańskimi i wspólnotami muzułmańskimi. To jego osobista refleksja na temat „dialogu życia” i „Kościoła spotkania”. W Algierii znajduje on odpowiedzi na nurtujące go pytania, pozwalając zarazem czytelnikowi ujrzeć w tle swojej opowieści Tibhirine, gdzie wciąż żywa jest pamięć o braciach trapistach. Książka nagrodzona została w roku 2011 francuską nagrodą literatury religijnej.