Knihobot

Jeromin-Gauszka Grażyna

    Grażyna Jeromin-Gałuszka se ve své tvorbě zaměřuje na hluboké lidské vztahy a často zkoumá složitosti emocí a vnitřního světa svých postav. Její psaní se vyznačuje poetickým jazykem a pronikavým vhledem do lidské psychiky. Autorka se ve svých dílech zabývá tématy paměti, ztráty a hledání identity, přičemž často využívá symbolismu k obohacení narativu. Její styl je intimní a sugestivní, čtenáře vtahuje do prožívaných pocitů a myšlenek.

    Złote nietoperze
    Skradzione dni
    • Skłócona z życiem dziennikarka Kira Dawidow przybywa do Rogożów pod wpływem impulsu, kierowana jedynie wspomnieniem kołysanki z dzieciństwa, w której pobrzmiewała ich nazwa. W kamperze, nazywanym pieszczotliwie Charlie, spędza lato na zapomnianym podwórku starego zrujnowanego gospodarstwa, należącego do mieszkającej w pobliżu tajemniczej Marii. Powoli poznaje tragiczną historię tego miejsca, które nagle okazuje się dla niej ważne.Maria Montero mieszka w niebieskiej chatce pod lasem, ciesząc się każdym dniem, jakby ten miał być dla niej ostatnim. Gdy nagle niemal z dnia na dzień staje się bezdomna, podejmuje najbardziej irracjonalną w tej sytuacji, ale jedyną właściwą decyzję. W (nie)zwykłych Rogożach, gdzie realizm miesza się z absurdem, gdzie żywi słyszą oddechy zmarłych, Kira Dawidow i Maria Montero budują dla siebie dom na fundamentach starej, opuszczonej, pełnej bolesnych wspomnień chałupy. Charlie, bez którego te dwie połączone więzami krwi kobiety nigdy by się nie spotkały, staje się ich tymczasowym schronieniem. Obie marzą o bezpiecznym miejscu, do którego każdy zmierza, lecz nie każdy tam dotrze.

      Skradzione dni
    • Obie kochały tego samego mężczyznę i obie zostały przez niego skrzywdzone. Pełna uroku historia dwóch kobiet, które mimo zupełnie różnych charakterów muszą razem zmierzyć się z przewrotnym losem. Obie kochały tego samego mężczyznę i obie zostały przez niego skrzywdzone. Razem odkrywają jego mroczną tajemnicę. Ciekawie skonstruowana fabuła, żywe dialogi oraz wątek sensacyjny sprawiają, że sceny z powieści przesuwają się niczym obraz filmowy. Nieodparty urok tej powieści polega przede wszystkim na niezwyczajnym opisie prostego i bardzo zwyczajnego życia. Nagle to, czego zwykle nie zauważamy w otaczającym nas świecie i ludziach, staje się wyraźne, nazwane, zmusza do refleksji, wstrząsa nami lub nas wzrusza. Jeromin-Gałuszka nie widzi przecież innego świata niż my, a jednak dostrzega w nim o wiele więcej. I z niebywałą dokładnością i wrażliwością to opisuje. Prostym, współczesnym, często dosadnym językiem. [] Tę książkę czyta się jednym tchem, a po jej przeczytaniu chce się być lepszym człowiekiem Janusz Leon Wiśniewski

      Złote nietoperze