Zhang Jie Knihy

Het centrale thema in deze roman van Zhang Jie is de kloof tussen Chinezen en buitenlanders, in het bijzonder westerlingen. Met fijne ironie slecht de schrijfster de muren van schone schijn die de mensen om zich hebben opgetrokken. <i> Er is maar één zon </i> is zo geworden tot een tragikomedie, een even humoristische als schrijnende beschrijving van de confrontatie tussen Oost en West. (binnenflap) <i> Er is maar één zon </i> is het verhaal van de reis die een delegatie rond de chemicus Sima Nanjiang maakt naar een congres in Europa. Met veel humor beschrijft Zhang Jie de wederwaardigheden van de bescheiden geleerde en zijn medereizigers, ambtenaren voor wie de reis een beloning is voor vele jaren trouwe dienst. De cultuurschok die de Chinezen ondergaan door de kapitalistische overvloed en al te directe westerse zeden is niet gering. Kleine rampen, zoals de consumptie van een blikje hondenvoer door de delegatieleider, blijven niet uit, grote evenmin. Tussen de belevenissen van de reizigers door figureren andere Chinezen en buitenlanders die met elkaar in contact en soms in conflict komen. Zoals de op rijkdom en luxe beluste meisjes die westerlingen trachten te verleiden en de 'handige jongens' uit het westen die zich met de windhandel in Chinese wijsheid in eigen land hopen te verrijken. Zhang Jie toont zich in haar nieuwe roman wederom een scherp psychologe. De karakters van zowel Chinese als westerse personages ontrafelt zij haarfijn. Zij benadrukt dat mensen, waar ze ook vandaan komen, minder van elkaar verschillen dan vaak wordt verondersteld; 'Wij waren allemaal niet meer dan potsenmakers in één en hetzelfde toneelstuk in hetzelfde theater...'