Albert Camus, a Nobel Prize-winning author, remains a vital figure 50 years after his death. His daughter, Catherine, presents his life and work through extracts, photographs, and archival material, showcasing his passionate defense of freedom and human dignity. She aims to reveal the warm, generous man behind the art.
Albert Camus, der Nobelpreisträger für Literatur, stirbt 1960 tragisch und unerwartet im Alter von 46 Jahren. Sein unvollendetes Werk strahlt außergewöhnliche Schönheit und Kraft aus. Als Schriftsteller, Journalist, Philosoph, Theaterautor und Regisseur ist er ein leidenschaftlicher Verteidiger der Freiheit und stellt seine Kunst in den Dienst der menschlichen Würde. In seinem unermüdlichen Kampf gegen Unterdrückung prangert er die menschliche Hybris an, was bis heute relevant bleibt. Catherine Camus führt uns mit viel Gespür durch das faszinierende Leben und Werk ihres Vaters, der sich als Fürsprecher der Unterdrückten sah. Sie zeigt, dass Camus' Haltung – das Aushalten einer deprimierenden Zeit und der lange Atem im Widerstand gegen Ausbeutung, Zerstörung und Hass – heute nötiger ist denn je. In einer Zeit, in der viele Herausforderungen bestehen, könnte Camus inspirierend sein, um nicht aufzugeben und weiterhin Widerstand zu leisten. Catherine Camus möchte mit ihren Erinnerungen an ihren Vater dessen Lachen, Unbekümmertheit und Großzügigkeit wiederfinden und zeigen, dass er ein Mensch unter Menschen war, der sich bemühte, ein wirklicher Mensch zu sein.
Hlas Alberta Camuse zní ze všech jeho románů nejosobněji právě v této knize. Autor putuje ke kořenům, hledá sám sebe, odkrývá myšlenková východiska svých knih. Podněcuje čtenáře, aby důsledně promysleli jejich poselství. Opravdu jsou Camusovi vlastní všechny pojmy běžně spojované s jeho jménem – existencialismus, absurdita, společenské vyloučení, revolta? Autor vyjadřuje hluboký vztah k Alžírsku jako k svému prvnímu domovu, zatímco Francie pro něj navždy zůstala druhým, nikoli však vlastním domovem. Camusova přimknutost k zemi jeho dětství je stejného rodu jako láskyplný vztah k hluché, jen ze rtů odezírající negramotné matce, v jejíž chudé domácnosti na předměstí Alžíru vyrostl. Sebevýchova „prvního člověka“ Camuse se musela obejít bez autority otce, bez jeho předaných zkušeností a pravd. Je věrný sám sobě, vědomý si svých chyb, nelítostně poctivý… a přitom se nevzdává naděje. Revoltuje proti utrpení, učí (se) milovat, co je nedokonalé. Jeho vnitřní, skutečná, žitá úcta k lidské práci ho rozdělila od pařížských intelektuálů, kteří o proletariátu jen vedli řeči. Kvůli tomu všemu je právě dnes namístě číst Camuse pozorně! Albert Camus zamýšlel tímto dílem vytvořit tolstojovsky velký román své doby. Paradoxně znejistělý udělením Nobelovy ceny bolestně s psaním zápasil, když ho ve třetině zamýšleného celku zastihla tragická smrt.
W styczniu br. minęło dokładnie 50 lat od śmierci wybitnego francuskiego pisarza, laureata nagrody Nobla z 1957 roku, Alberta Camusa. Prezydent Sarkozy wystąpił z tej okazji z inicjatywą przeniesienia szczątk�w pisarza z wiejskiego cmentarzyka w Lourmarin w Prowansji do Panteonu, miejsca poch�wku wielkich Francuz�w. Propozycja wzbudziła kontrowersje, a nawet op�r rodziny, podtrzymującej, że autor 'Dżumy' nie szukał zaszczyt�w i sprawa na razie nie doczekała się rozstrzygnięcia. Także z okazji p�łwiecza wypadku samochodowego, w kt�rym zginął 47 - letni w�wczas pisarz, wydawnictwo Lafon (będące filią oficyny Gallimard, dysponującej prawami do całości dzieła Camusa) opublikowało album wyjątkowej wartości. Album ten, przygotowany przez c�rkę pisarza Catherine Camus, zawiera kilkaset fotografii, przedstawiających pisarza od najwcześniejszego dzieciństwa po ostatnie dni życia, w otoczeniu zar�wno najbliższej rodziny, jak i przyjaci�ł i znajomych, w tym wielu wybitnych tw�rc�w epoki, takich jak Jean-Paul Sartre, Simone de Beauvoir, Jean-Louis Barrault czy sam Pablo Picasso. W albumie, zatytułowanym 'Samotny i solidarny' są liczne fragmenty rękopis�w i maszynopis�w Camusa, a także jego artykuł�w, zwłaszcza z podziemnej francuskiej prasy z lat okupacji. Ale najważniejsze są teksty. Obok fragment�w najbardziej znanych dzieł Camusa, jak 'Dżuma', 'Obcy', 'Upadek' czy sztuk teatralnych 'Kaligula' lub 'Stan oblężenia' są tu także nigdy nie publikowane w Polsce wycinki z jego 'Dziennik�w', pisanych od 1935 roku aż do samej śmierci w 1960. Jest rzeczą zdumiewającą jak wiele z tych fragment�w, gdy się je dziś czyta, w pełni zachowało aktualność i bywa przedmiotem aktualnej publicystyki. Bo też Camus był tw�rcą wyjątkowym. Jak u bardzo niewielu wielkich tw�rc�w uderza u niego absolutna zgodność między dziełem pisarza humanisty i jego postawą w życiu, zwłaszcza w okresie okupacji. Album ma nader atrakcyjną formę graficzną i stanowi jakby rodzaj bezcennej kroniki życia i tw�rczości autora 'Obcego'. Ale Polakom polecić go można także z innych powod�w. 'Dżuma' pozostała jedną z największych powieści XX wieku i znajduje się także u nas na liście szkolnej lektury, pozostając książką czytaną, zwłaszcza przez młodzież. Odczytywana jako metafora wszelkiego totalitaryzmu będzie długo jeszcze dziełem w pełni wsp�łczesnym. Tytułem ciekawostki dodajmy, że podr�żując po Europie kr�tko przed II wojną światową młody Camus odwiedził także Wrocław i Legnicę, tyle że miasta te oczywiście nie leżały w�wczas w granicach naszego kraju.