Samuel Eliot Morison byl významný americký historik, který se proslavil svým detailním a poutavým psaním o námořních dějinách. Jeho práce se vyznačuje snahou přiblížit čtenářům dobrodružství a výzvy průzkumu a válečnictví na moři. Morison se neomezoval pouze na teoretické studium, ale aktivně se účastnil námořních operací, aby mohl autenticky popsat válečné události zevnitř. Jeho styl kombinuje hluboký historický výzkum s živým vyprávěním, čímž oživuje minulost pro moderního čtenáře.
Focusing on pivotal events of World War II, this comprehensive history details the U.S. Navy's operations across both the Atlantic and Pacific theaters. It covers essential moments such as the Pearl Harbor attack, the submarine warfare, and significant battles like Coral Sea and Midway. The narrative also explores the grueling campaigns in Guadalcanal and the leapfrogging strategy in the Pacific, culminating in the invasions of Europe and the climactic confrontations at Leyte and Okinawa, leading to Japan's eventual surrender.
This final narrative volume of Morison's history recounts the infamous campaigns for Iwo Jima and Okinawa, two of the most bitterly contested campaigns of the war. When the U.S. Marines landed on Iwo Jima, they expected to secure it within a few days. No one had anticipated Japan's determination to defend the island to the last man. Morison describes the Japanese defense system of camouflaged rifle pits and fortified gunning positions that held the Allies at bay and the heavy and continuous cover of naval gunfire that prevented even greater losses. As it was, the securing of Iwo Jima cost the United States more casualties than had been incurred in taking any other island in the Pacific. On Okinawa, the conflict stretched over six long, bloody months. As land forces struggled for every inch they took on the islands, the U.S. Navy faced the desperate fury of the kamimaze corps and its harvest of flaming explosions, burning and flooded ships, searing injuries and death. Fierce weather, logistical complexities, Japanese submarines, and the unexpected death of President Roosevelt also took their toll. Morison concludes his epic account with the final skirmishes of the war, the fateful decision to drop the atomic bomb, and the delicate negotiations leading to Japanese surrender.
A political as well as social history which traces the major strands in America's history from prehistoric man to the assasination of President Kennedy. The parallel history of Canada is also briefly told.
Filipiny. To tutaj po raz pierwszy pojawiły się japońskie samoloty kamikaze.
Nadlatywały nad amerykańskie okręty i spadały w dół z podwieszonymi bombami.
Amerykanie przeżyli szok. Liczba marynarzy nerwowo załamanych gwałtownie
wzrosła. Postanowiono nie mówić o tym społeczeństwu amerykańskiemu. Wszystkie
listy zostały ocenzurowane, a marynarze, którzy wracali do Stanów mieli zakaz
opowiadania o lotnikach kamikaze. Jak walczyć z przeciwnikiem dla którego
śmierć jawi się jako nagroda? Jak bardzo bliski jest to problem naszych
czasów... Morison pokazuje walkę o Filipiny z różnych stron, zarówno od strony
lądujących na wyspach marines, jak i marynarzy na okrętach czy członków
sztabu. Dzięki temu mamy pełny obraz walk o każdą wyspę, walk okrutnych, w
których praktycznie nie brano jeńców.
Operacja „Torch” – to najbardziej niedoceniana operacja w drugiej wojnie
światowej. Jednak to nigdy przedtem nie użyto jednostek desantowych na tak
wielką skalę. Doświadczenie zdobyte w tej operacji stało się też krokiem
milowym do otworzenia drugiego frontu. I w końcu powodzenie operacji „Torch”
stało się początkiem końca Rommla w Afryce. Zaskakujące zwroty akcji na
wszystkich polach walki – na morzu, lądzie i w powietrzu w oparciu o relacje z
pierwszej ręki zebrane przez autora na miejscu walk.
Bój o Archipelag Bismarcka (07. 1942 – 05. 1944) to jeden z mniej znanych
epizodów wojny na Pacyfiku. Ale ani zaciętością walk, ani dramatyzmem zdarzeń
nie ustępuje tym bardziej znanym kampaniom. Starcia okrętów, walka o panowanie
w powietrzu, boje na lądzie – wszystko to składa się na niezwykle intensywne
działania, które trwały bez mała dwa lata. A do tego mistrzowskie pióro
Samuela E. Morisona, który wspaniale w opisy walk wplata relacje jej
uczestników, przez co odnosimy wrażenie, że oglądamy walkę na żywo. W tym
przypadku rolę kamer pełnią oczy uczestników zdarzeń i to na różnych
szczeblach – od dowódców do prostych żołnierzy. Ten sposób pisarstwa sprawił,
że oto oficjalną historię US Navy czytamy tak, jakbyśmy czytali najlepsze
powieści wojenne. Jeden z recenzentów nazwał autora „artystą wśród pisarzy
historycznych”. I nie ma w tym ani trochę przesady.