Kniha prináša krásny a dojímavý príbeh La Salettského posolstva, ktoré bolo odovzdané ľudu prostredníctvom dvoch malých pastierikov, Melánie a Maxima. Bolo to práve v čase veľkého utrpenia ľudstva, ktoré bolo postihnuté hladom, prejavovalo sa veľkou ľahostajnosťou a odporom voči Evanjeliu.
Kniha je popretkávaná príbehom pastierikov so súčasným svetom. Prináša výpovede pútnikov, ktorí putovali do La Salette, aby pozdravili Matičku Božiu, utešili ju a zotreli z jej tvári horké slzy vyliate nad hriechmi tohto sveta.
Publikowane po raz pierwszy listy Jana Nowaka-Jeziorańskiego i Marii
Winowskiej stanowią część znajdującego się w Zakładzie Narodowym im.
Ossolińskich archiwum słynnego kuriera z Warszawy. Znajomość korespondentów
zainicjował w 1957 roku biskup Bolesław Kominek. Duchowny przedstawił Nowakowi
Winowską jako osobę cieszącą się nieograniczonym zaufaniem prymasa Polski
Stefana Wyszyńskiego. Nowak i Winowska spotykali się w Rzymie, Paryżu i w
Monachium, ale przede wszystkim regularnie do siebie pisali. Ich listy
dotyczyły sytuacji Kościoła w Polsce Ludowej, a w szczególności polityki
religijnej władz, działalności stowarzyszeń katolickich i osobistego
zaangażowania obojga na rzecz wolności religijnej. JAN NOWAK-JEZIORAŃSKI
(1914-2005) Właśc. Zdzisław Antoni Jeziorański. Polityk, publicysta, pisarz, a
także kolekcjoner sztuki; słynny kurier z Warszawy. Brał udział w kampanii
wrześniowej 1939 roku i działalności konspiracyjnej. Po wojnie na emigracji.
Wieloletni dyrektor Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa oraz konsultant Rady
Bezpieczeństwa Narodowego w Stanach Zjednoczonych w czasie prezydentury
Jimmy’ego Cartera. Wspierał opozycję demokratyczną w kraju. Odegrał istotną
rolę w staraniach Polski o przyjęcie do NATO. Za długoletnią działalność na
rzecz kraju odznaczony został Orderem Orła Białego. Jego archiwum znajduje się
w Ossolineum. MARIA WINOWSKA (1904-1993) Publicystka, wybitna przedstawicielka
polskiej emigracji we Francji. W czasie wojny uczestniczka francuskiego ruchu
oporu. Pisała o Kościele za żelazną kurtyną - w Polsce, na Litwie i w Rosji.
Zajmowała się także ruchem dysydenckim i prawami człowieka. Utrzymywała
kontakty m.in. z Andriejem Sacharowem, Aleksandrem Sołżenicynem, Władimirem
Bukowskim, Jerzym Turowiczem, Adamem Michnikiem i Stefanem Kisielewskim. W
1950 roku otrzymała Nagrodę Akademii Francuskiej za książkę "Le Fou de
Notre-Dame. Le pere Maximilien Kolbe". <br> Niniejszą edycję listów
przygotował dr Andrzej Nowak (ur. 1973), absolwent historii Uniwersytetu
Wrocławskiego, kustosz Działu Rękopisów Zakładu Narodowego im. Ossolińskich,
gdzie sprawuje opiekę nad archiwum Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Interesuje się
polityką wyznaniową państwa, stosunkami państwo-Kościół, powojenna emigracją
polityczną i wykorzystywaniem mediów do celów propagandowych. Andrzej Nowak
(1973) – absolwent historii Uniwersytetu Wrocławskiego, doktor nauk
humanistycznych, kustosz Działu Rękopisów Zakładu Narodowego im. Ossolińskich,
gdzie sprawuje opiekę nad archiwum Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Interesuje się
polityką wyznaniową państwa, stosunkami państwo–Kościół, powojenną emigracją
polityczną i wykorzystywaniem mediów do celów propagandowych.
P. Maximilian hatte eine Begabung für die Naturwissenschaften, und auch die modernsten technischen Errungenschaften begeisterten ihn. Trotzdem trat er in ein stark der Tradition verhaftetes Franziskaner-Kloster ein. Er gründete eine neue Ritterschaft, um Maria zu dienen, die Miliz der Immaculata. Mit diesem Kampf gegen die dämonischen Mächte zog er deren Wut und Haß auf sich, weshalb er vernichtet wurde. „Aber kostbar ist in den Augen des Herrn der Tod seiner Heiligen.“
