To nie jest miejsce do życia

Více o knize

Operację spinającą klamrą ten reportaż nazwano w kręgach władzy poprawianiem granicy. W 1951 roku na życzenie Stalina Polska zrzekła się części terenów nadbużańskich, a w zamian otrzymała fragment Bieszczadów. W wyniku polsko-sowieckiej umowy przymusowo przesiedlono kilkadziesiąt tysięcy ludzi - Polaków i Ukraińców związanych od pokoleń ze swoją ziemią. Pierwsi zamienili równiny na góry, drudzy - góry na bezkresne stepy. Polaków i Ukraińców połączył wspólny wysiedleńczy los, choć długo licytowali się, kto z nich ucierpiał bardziej. Autor opowiada także o polskich i ukraińskich relacjach z Żydami i Niemcami przed wojną oraz w jej trakcie, badając źródła nienawiści i przejawów solidarności. Dlaczego bliscy sobie ludzie gotowi byli się zabijać, a inni - obcy - na heroiczną pomoc? Pogmatwane losy wielokulturowej społeczności na polskich kresach oparte są głównie na zebranych przez autora ustnych świadectwach. Opowieść zaczyna się w latach trzydziestych XX wieku, a kończy na latach sześćdziesiątych, ukazując wieloetniczny mikroświat, sąsiedzkie zależności oraz dojrzewające nacjonalizmy, które doprowadziły do wielu tragedii.