Gusen. Pamiętnik dziennikarza

Více o knize

Gusen I było największym podobozem niemieckiego obozu Mauthausen w Austrii, utworzonym w 1940 roku dla polskiej inteligencji, w tym duchowieństwa, które eksterminowano przez niewolniczą pracę w kamieniołomie. Z około 37 tys. polskich więźniów, szacuje się, że nawet 28 tys. zmarło lub zostało zamordowanych. Stanisław Nogaj, dziennikarz i pisarz, a także uczestnik powstań, został aresztowany i trafił do Gusen w maju 1940 roku, gdzie spędził pięć lat. Dzięki znajomości niemieckiego pracował w obozowej kancelarii, co pozwoliło mu na prowadzenie notatek o funkcjonowaniu obozu. Po wyzwoleniu, w 1945 roku, wydał książkę opisującą piekło Gusen – ważny dokument naocznego świadka niemieckich zbrodni. Nogaj ukazuje ludzkie wybory obok monstrualnego zła, przedstawiając człowieczeństwo bezbronnych ludzi skazanych na cierpienie. Stara się zachować bezstronność, nie broniąc swoich decyzji, lecz uzasadniając je walką o przetrwanie swoje i innych więźniów. Jego relacja stanowi cenne świadectwo z „epoki pieców”, spisane na gorąco, a tragiczne losy więźniów Gusen zasługują na pamięć.