To, co seksualne. O terapii Gestalt poza słowami

Více o knize

„Wszystko, co uznacie tutaj za rozsądne lub tylko trochę niezwykłe, pochodzi bezpośrednio od profesora Freuda z Wiednia i jego uczniów (oraz z teorii terapii Gestalt). Ja zaś przyznaję się do ojcostwa tego, co wyda wam się całkowicie szalone”. Spróbuję opisać terapię Gestalt poprzez to, co seksualne, mając nadzieję, że wzbogaci to gestaltową praktykę i postawę we wszystkich kwestiach. Sam akt seksualny opiera się na pociągu wzbudzanym przez cechy spojrzenia, głosu, kształtu ramion czy sytuacji społecznej, co pokazuje, że w centrum seksualności istnieje niemożliwa do zamknięcia dziura. Książka jest figlarna, czerpiąc z psychoanalitycznego nauczania Jacques’a Lacana, często w sposób zawoalowany. Tekst ten ma być świadectwem pewnych poszukiwań i doświadczeń. Nie jestem terapeutą Gestalt, lecz próbuję praktykować tę terapię w zgodzie z jej podstawami. Interesuje mnie praxis – doświadczenie, kontakt, dotyk, czyn. Różnice między relacją a interakcją, rzeczywistością a Realnym, przyjemnością a rozkoszą, samotnością a izolacją, bólem a cierpieniem, są istotne, ale nie widzę ich między słowami terapeuta i pacjent. Terapia Gestalt to opieka zdrowotna, troska o innego i sytuację, co rozwija możliwości ludzkiego organizmu. Język Gestaltu to odwrotność dyskursu mistrza; chodzi o to, by „pojawić się przy okazji innego”. „Miłość uprawiana bez odsłonięcia się jest tylko groteskową gimnastyką”.