Czerwono-biało-czerwona Łódź

Více o knize

„Kto kontroluje przeszłość, kontroluje przyszłość. Kto kontroluje teraźniejszość, kontroluje przeszłość” – zauważył George Orwell. Władza, szczególnie opresyjna, łatwiej wprowadza tę zasadę w życie, choć rządy demokratyczne również nie są od niej wolne. Nawet autorytarne reżimy wiedzą, że ich wizja przeszłości musi odpowiadać autentycznym odczuciom społeczeństwa. W PRL odpowiednio sformatowany przekaz o II wojnie światowej był kluczowy dla legitymizacji nowego systemu. Wydarzenia z lat 1939–1945 były głęboko zakorzenione w pamięci obywateli powojennej Polski, kształtując fundamenty „wspólnoty wyobrażonej”. Opisane w pracy napięcia między narzuconymi wzorcami interpretacji przeszłości a oddolnymi wyobrażeniami pokazują, jak budowano wizerunek Łodzi jako miasta „walki i pracy”. Wnioski z analizy są zaskakująco aktualne, ujawniając, że pewne narracje dotyczące okupacyjnych losów Łodzi i Polski pozostają niezmienne przez dekady. Krytyczne spojrzenie na te okoliczności jest zatem istotne, by zrozumieć ich genezę i przestrzec przed ich powielaniem.