Rola Jana Wyhowskiego wojewody kijowskiego od utraty hetmaństwa do śmierci w latach 1659-1664

Více o knize

Rękopis Bohdana Murija, poświęcony ostatnim latom życia byłego hetmana kozackiego Jana Wyhowskiego, ukończony w 1931 roku, stanowi ukoronowanie badań młodego historyka, ucznia profesora Stanisława Zakrzewskiego. Zarejestrowany pod pozycją Lp. 123/31, 4 lipca 1931 roku, tekst został sporządzony wyraźnym pismem długopisem, którego tusz, mimo upływu blisko stu lat, nie wyblakł. Pozyskany w wyniku kwerendy archiwalnej w 2018 roku, dokument ten jest dowodem unikalności badań prowadzonych na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie w okresie międzywojennym. Szkoła Zakrzewskiego, mimo że nie przetrwała wojny, pozostaje istotnym elementem polskiej kultury oraz tożsamości narodowej. Bohdan Murij, student i doktorant Uniwersytetu Jana Kazimierza, urodził się prawdopodobnie w Tarnopolu na początku XX wieku. Jego rodzina, z wyznania grekokatolickiego, była najprawdopodobniej ukraińska, choć część jej członków mogła się polonizować. W 1931 roku Józef Murij został przeniesiony do Urzędu Wojewódzkiego. Bohdan, syn Piotra Murija i Stefanii z domu Serediuk, miał dwie siostry. W czasie II wojny światowej rodzina przebywała w III Rzeszy, a w 1948 roku emigrowała do Kanady. O losach Bohdana wiadomo niewiele, lecz jego doktorat napisany w pięknej polszczyźnie, wolnej od rusycyzmów, z pewnością wzbogaci współczesną historiografię.