Róbta, co chceta

Více o knize

Angażowanie literatury w dyskurs społeczny zyskuje na znaczeniu, a Marek Czuku wyróżnia się umiejętnością osadzania swoich refleksji w kontekście historycznym. Jego wiersze, osadzone w realiach ósmej dekady XX wieku, ukazują dylematy jednostki zmagającej się z machiną dziejów, w tym realsocjalistyczną opresją i społeczną anomią. Utwory te nie są jedynie dokumentem epoki; z dzisiejszej perspektywy stanowią preludium do wydarzeń ostatnich dziesięcioleci, które przyniosły tzw. odzyskaną wolność. Ta wolność, w przeciwieństwie do tragicznych wizji Wierzyńskiego, ma tragikomiczny wymiar, ukazując chaos, pomieszanie umysłów i bełkotliwe języki. Liberalna demokracja nie zdołała pogodzić wolności z odpowiedzialnością. Co zatem może zrobić poeta? Szukać odpowiednich słów, by analitycznie i satyrycznie diagnozować postransformacyjną międzyepokę, która trwa już ponad trzydzieści lat. A co mogą zrobić czytelnicy? Trzymać się zasady Czuku: Gdy nie wiadomo, o co chodzi, to chodzi o to, żeby nie wejść w błoto.