Pismo, książka, lektura. Rozmowy: Le Goff, Chartier, Hébrard, Fabre, Lejeune prezentuje nowe zjawiska we francuskiej humanistyce, które są w Polsce mało znane bądź nieznane. Tematy tych rozmów: sposoby uprawiania nowoczesnej historiografii, oralność, piśmienność, druk w kulturze; książka i lektura jako przedmiot badań historycznych; autobiografie, dzienniki intymne, zapisy codzienne jako praktyki piśmienne i jako istotne źródło w naukach humanistycznych; antropologiczny sposób rozumienia literatury. 'Dwie właściwości tego pełnego zalet tomu zasługują na podkreślenie. Po pierwsze - kompetencja i swoboda autora tych rozmów. Paweł Rodak nie tylko swych rozmówców należycie komponuje, układając ich sekwencję podług węzłowych splotów historii antropologicznej, ale także z każdym z nich prowadzi dialogi znawcy zarówno twórczości poszczególnych autorów, jak i właściwych im problemów'. z recenzji Andrzeja Mencwela 'Żywa, dobrze napisana, pobudzająca do myślenia książka Pawła Rodaka jest doskonałym wprowadzeniem w problematykę współczesnej humanistyki przede wszystkim francuskiej - ale nie tylko'. z przedmowy Krzysztofa Pomiana
Communicare Série
Tato série se ponoří do hlubin mezilidské komunikace a jejích složitostí. Zkoumá, jak slova, mlčení a neverbální projevy formují naše vztahy a vnímání světa. Každý díl nabízí poutavé příběhy, které odhalují jemné nuance lidské interakce a její dopad na osobní růst.


Doporučené pořadí čtení
Przedmiotem książki Armanda Petrucciego Pismo. Idea i przedstawienie jest 'pismo uroczyste', innymi słowy wszelkie typy pisma, wykonane różnymi technikami, które wyróżnia rozpoznawalny w danej sytuacji (dzięki formie lub lokalizacji) zamysł podniosłości. Chodzi najczęściej o pismo przeznaczone do ekspozycji, przede wszystkim w otwartej przestrzeni miasta (elewacje budynków, pomniki) lub we wnętrzach budowli, lecz także o napisy umieszczane na obiektach artystycznych i przedmiotach codziennego użytku czy o pismo używane w rękopisach oraz książkach i czasopismach drukowanych (w miejscach zazwyczaj graficznie wyróżnionych, jak rubryki, incipity, eksplicity, strony tytułowe). Bogaty materiał pochodzący z Półwyspu Apenińskiego z okresu od XI do XX wieku stał się podstawą próby rozpoznania kontekstów, funkcji, tendencji oraz uwarunkowań kulturowych, społecznych, politycznych, graficznych i artystycznych, czyli historii użycia pisma uroczystego w Italii na przestrzeni ostatnich dziewięciu stuleci.