Współczesny problem wzajemnej tolerancji, obejmujący religię, etniczność, politykę i tożsamość kulturową, staje się coraz bardziej istotny. W Polsce, mimo mniejszego natężenia, również występują problemy związane z brakiem tolerancji. Publikacja ukazuje tolerancję religijną, etniczną i kulturową Polaków, a Lwów jest jej najlepszym przykładem. Miasto to, znane jako „europejska Jerozolima”, było miejscem, gdzie współistniały najwyżsi hierarchowie trzech wyznań: rzymskokatolickiego, greckokatolickiego i ormiańskiego. Obiekty religijne, takie jak katedry, stanowią nie tylko wartości duchowe, ale i artystyczne, będąc dziedzictwem uniwersalnym. W ostatnich latach do katedr dołączyła cerkiew św. Jerzego, która zyskała status katedry w 1992 roku. Lwów, przez wieki polskie, był miastem, w którym dominowała ludność katolicka, a początki budowli sakralnych sięgają XIII wieku. Jako część Austro-Węgier, Lwów był piątym co do liczby ludności miastem monarchii. Po uzyskaniu niepodległości, miasto stało się ważnym ośrodkiem gospodarczym i kulturalnym, organizując Międzynarodowe Targi Wschodnie oraz będąc siedzibą renomowanych uczelni. II wojna światowa przyniosła jednak radykalne zmiany w stosunkach etnicznych, co wpłynęło na dotychczasową symbiozę narodów zamieszkujących Lwów.
