Ernest Szum Pořadí knih

In 1982, during Martial Law, the communist authorities named as Public Enemy No. 1 not Lech Walęsa or any other Solidarity activist but rather Józef Korycki, a Robin Hood-like figure who was beloved by the locals in his home region of Podlasie. They compared him to Janosik, a Slovak bandit who robbed from the rich to give to the poor. Marek Kaminski and Ernest Szum describe Korycki's adventures, from his desertion from mandatory military service (when he kidnapped a Russian military officer!), to his days of robbing village mayors and distributing the proceeds among the local farmers, to his dramatic capture and imprisonment in Rakowiecka Prison, where he was admired by his fellow prisoners and eventually died. Korycki told Kaminski his life story when the two were in the same prison hospital ward in Rakowiecka. Korycki's life partner, Krystyna Oksiejuk, provided Kaminski and Szum with detailed testimony on Korycki's life in hiding during the years of 1979 to 1982. In addition to the narrative of Korycki's life, Kaminski and Szum also discuss the notions of ideological and social banditry and how Korycki fits into these frameworks, as well as the political history of communist Poland and the tradition of rebelling against foreign occupiers in the Podlasie region of Poland.

Bitwa pod Siemiatyczami jest jedną z większych bitew powstania styczniowego. Rozegrała się 6 i 7 lutego 1863 r. między rosyjskimi oddziałami gen. Zachara Maniukina a polskimi oddziałami powstańczymi płk. Walentego Lewandowskiego, płk. Romana Rogińskiego i Władysława Cichorskiego Zameczka. Połączone partie, pod dowództwem płk. Lewandowskiego, naczelnika wojskowego Podlasia, liczyły 4000 powstańców. Siły te, zająwszy miasto bez walki, stawiły opór nacierającym kolumnom wojsk rosyjskich, liczącym 2000 żołnierzy, lecz znacznie lepiej uzbrojonym i wyposażonym. Mimo dwudniowego dzielnego oporu obrona jednak się załamała i Rosjanie zdobyli miasto, a następnie spalili je i splądrowali. Straty po stronie powstańców szacuje się na 100200 zabitych i około 300 rannych. Ponadto były również liczne ofiary wśród cywilnej ludności Siemiatycz. Z powodu klęski definitywnie załamały się plany rozszerzenia powstania na Podlasiu.