Lewicka-Zelent Agnieszka Knihy

Przedstawione w publikacji rozważania i analizy nie wyczerpują readaptacyjnego potencjału tkwiącego w kategorii zadowolenia z życia, jednak – w ocenie Autorki – mogą stać się inspiracją do dalszej eksploracji i podejmowania prób ich włączenia nie tylko w dyskurs pedagogiki resocjalizacyjnej, ale przede wszystkim w pedagogiczną praktykę oddziaływań penitencjarnych, Ze względu na liczne walory zatrudniania osób skazanych postuluje się podjęcie nowych inicjatyw na rzecz ich aktywizacji zawodowej. Bardzo słusznie uznając wyższość personalistycznego u humanistycznego podejścia do człowieka nad determinizmem biologicznym i społecznym, w badaniach wkupiono się na zasobach skazanych, które z jednej strony stanowią barierę ochronną przed czynnikami ryzyka, a z drugiej – kształtują dojrzałą istotę – odpowiedzialną za siebie, sprawującą kontrolę nad własnym życiem i mającą poczucie sprawstwa, co niezbędne jest w uzyskaniu przemiany wewnętrznej – która stanowi cel maksymalny w resocjalizacji. Z recenzji ks. dr. hab. Kazimierza Pierzchały, prof. KUL

Pracownik socjalny powinien legitymować się szerokim wachlarzem kompetencji, od wiedzy począwszy na różnego rodzaju umiejętnościach społecznych skończywszy. Kompetencje mediacyjne jest to jeden z aspektów, który jest niezbędny w profesji pracownika socjalnego, biorąc pod uwagę szeroki wachlarz problemów, z jakimi przychodzą klienci do ośrodków pomocy społecznej. Książka ma na celu pokazanie, jaka jest wiedza pracowników socjalnych nt. mediacji oraz diagnoza kompetencji mediacyjnych w tej grupie zawodowej.

Zaprezentowana w publikacji autorska propozycja zajęć fakultatywnych dla studentów pedagogiki resocjalizacyjnej dotyczy przede wszystkim rozwijania ich empatii, postawy egzystencjalnej „być”, przejawiającej się otwartością na drugiego człowieka i odpowiedzialnością za niego, umiejętności radzenia sobie ze złością swoją i innych w różnych sytuacjach społecznych oraz uwrażliwiania ich na obowiązujące normy moralne i ich przestrzeganie. Publikacja skierowana jest do psychologów i pedagogów na co dzień pracujących z osobami niedostosowanymi społecznie, studentów oraz do kadry naukowo-dydaktycznej, która każdego dnia kształci przyszłych pedagogów. Zaproponowany program ma na celu wzbogacenie tych istniejących już na poziomie kształcenia akademickiego o treści umożliwiające przyszłym pracownikom jeszcze sprawniejsze realizowanie planów zawodowych.

Publikacja wypełnia lukę w dotychczasowym piśmiennictwie. Rozprawa wzbogaca nie tylko literaturę z zakresu psychologii i pedagogiki, lecz również wiktymologii oraz kryminologii. Podejmuje ważny temat zadośćuczynienia w paradygmacie sprawiedliwości naprawczej. Działania restytucyjne nieletnich mają być pomocne w korygowaniu własnego postępowania. Treści zawarte w monografii umożliwią Czytelnikowi uzyskanie odpowiedzi na wiele istotnych pytań: W czym wyraża się gotowość podmiotu do zadośćuczynienia osobom pokrzywdzonym? W jaki sposób osoba, która skrzywdziła innych, może naprawić popełnione błędy? Jakie zasady przyświecają idei sprawiedliwości naprawczej? Czy i na ile możliwe jest stosowanie paradygmatu sprawiedliwości naprawczej w procesie wychowawczym i resocjalizacyjnym? Czy i na ile możliwe jest podejmowanie działań naprawczych przez młodzież w świetle polskich aktów normatywnych oraz w aspekcie psychospołecznym? Jakie czynniki warunkują poziom gotowości podmiotu do podejmowania działań restytucyjnych?