Kozakowska-Zaucha Urszula Knihy

Jacek Malczewski (1854–1929) – jeden z najwybitniejszych polskich artystów, malarz i rysownik, zwany ojcem symbolizmu malarstwa polskiego, współzałożyciel Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” i członek grupy Zero. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Jana Matejki, Władysława Łuszczkiewicza i Feliksa Szynalewskiego, następnie szkolił się w École des Beaux-Arts w Paryżu. Malczewski był wieloletnim profesorem i dwukrotnym rektorem krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Wczesna twórczość artysty nawiązuje bezpośrednio do martyrologii i literatury romantycznej (Na etapie, 1883; Wigilia na Syberii, 1892; Śmierć Ellenai, 1883), późniejsza z kolei, pełna wątków biblijnych, mitologicznych i baśniowych, bliższa jest symbolizmowi (Meduza, 1895; Allegro, 1907; Chrystus przed Piłatem, 1910). Malarstwo Malczewskiego, charakteryzujące się enigmatycznością i kontrastowością, jest odzwierciedleniem nastrojów społecznych, przeżyć samego twórcy oraz przemian artystycznych przełomu XIX i XX wieku. Album opracowany przez Urszulę Kozakowską-Zauchę zawiera ponad dwieście najsłynniejszych prac Jacka Malczewskiego pochodzących z polskich i zagranicznych muzeów oraz z kolekcji prywatnych.

Nowa publikacja w miniaturowej serii „Malarstwo” prezentuje twórczość Kazimierza Sichulskiego (1879–1942) – malarza, rysownika, karykaturzysty, grafika, jednego z najwybitniejszych polskich artystów, którzy inspirowali się kulturą huculską. Sichulski kształcił w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie u Leona Wyczółkowskiego, Józefa Mehoffera i Stanisława Wyspiańskiego, studiował również w Wiedniu i Paryżu. Wspólnie z Fryderykiem Pautschem i Władysławem Jarockim wyjeżdżał w karpackie plenery, aby uwieczniać barwne życie Hucułów. Malował portrety charakteryzujące się barwnością, secesyjną linią i ekspresyjnymi połączeniami, projektował druki i rysował karykatury. Minialbum, do którego wstęp napisała Urszula Kozakowska-Zaucha, zawiera znane prace artysty: „Niedzielę Palmową” (1906), „Wiosnę”(1909) oraz „Pokłon Trzech Króli” (1913).

Minialbum prezentujący twórczość Artura Grottgera (1837–1867) uznawanego za jednego z czołowych przedstawicieli romantyzmu w malarstwie i rysunku. W swojej twórczości poruszał głównie tematy historyczne. Jednak to nie obrazy olejne ani nie akwarele przyniosły mu największą sławę, a patriotyczne cykle rysunków, które na stałe weszły do kanonu sztuki narodowej. Poświęcone są one wydarzeniom walk niepodległościowych i wojennych. Odzwierciedlając narodowe mity, pokazują sceny walk, agonię, tragedię, poświecenie, męczeństwo, patriotyzm i solidarność narodową. Dominuje w nich tematyka martyrologiczna oraz wizerunek kobiety – matki, żony, Polki – heroicznie i z poświęceniem wspierającej walkę o wolność.

Album prezentujący dorobek malarza i rysownika Konrada Krzyżanowskiego (18721922). Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, gdzie zainteresował się malarstwem portretowym i pejzażowym, tam też zaczął rozwijać swój charakterystyczny, dynamiczny styl. Kiedy po późniejszym pobycie w Monachium Krzyżanowski przyjechał do Warszawy, rozpoczął wówczas najbardziej intensywny okres swojej twórczości. Jego efektem były dzieła pełne ekspresji, o intrygującej kolorystyce, takie jak m.in. Portret Marii Krzymuskiej, Chmury w Finlandii czy Portret Pelagii Witosławskiej.

Julian Fałat (18531929) artysta młodopolski, przedstawiciel malarstwa pejzażowego i rodzajowego. Absolwent krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych oraz Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. W latach 18861895 był zatrudniony nadworze cesarza Wilhelma II, po czym został dyrektorem a następnie rektorem wspomnianej SSP w Krakowie. Początkowo jego obrazy cechował realizm, szczegółowo przedstawiał życie codzienne, religijność chłopów, sceny z polowań. Później twórczość Fałata bardziej skłaniała sie ku wpływom impresjonizmu i związanej z nim spontaniczności tworzenia, czemu dał wyraz w malarstwie pejzażowym. Do znanych dzieł artysty należą m.in. Kraków rankiem (1897), Krajobraz zimowy (1891) czy Pejzaż z Bystrej (1919).