An authoritative study of the work of Leon Spilliaert, a key figure in Belgian art
Anne Adriaens-Pannier Knihy
Lonkend naar de avant-garde vanuit de symbolistische traditie van het fin de siècle, bekleedde Léon Spilliaert (1881-1946) als einzelgänger nooit een duidelijke plaats in de kunst van zijn tijd. Met James Ensor deelde hij, behalve zijn thuishaven Oostende, een gevoel voor spot en ironie, non-conformisme en de drang om de wereld op een andere manier te bekijken. Spilliaert creëerde echter een eigen spirituele beeldtaal. Hij experimenteerde met pastel en gouache, speelde met uitgezuiverde kleurvlakken en sierlijke lijnen. Door de magisch-realistische toon van zijn werk kan hij worden beschouwd als een overgangsfiguur tussen symbolisme en surrealisme.
