Hella S. Haasse Pořadí knih

Als Hella S. Haasse 1953 in einer Zeitschriftenreportage zufällig von dem rätselhaften Garten Bomarzo nördlich von Rom erfährt, ist dieser noch weitgehend unbekannt. Sie besucht den Park einige Jahre später mit ihrer Familie und ist fasziniert von der Vielgestaltigkeit der Skulpturen und der Mannigfaltigkeit der Anspielungen. Die ausgestellten Monstrositäten wirken wie aus einem Hexenkessel, andererseits ist der Park ein freundlicher, verschlafener Ort. Der Touristenansturm der letzten Jahrzehnte war zu dieser Zeit nicht abzusehen. Die »Grote Dame« der niederländischen Literatur sucht nach den damals noch vollkommen nebulösen Ursprüngen des Gartens, sie erzählt die Orsini-Borgia-Fehde, beschreibt die mythischen Hintergründe der ausgestellten Riesen, Drachen, Monster und Feen und deren symbolische Doppeldeutigkeit. Sie sammelt die spärlichen Informationen über die ehemaligen Besitzer und die Legenden über die Geschichte des Labyrinths. Aber wie eine Inschrift im Park besagt: »Bei Nacht und bei Tag sind wir wachsam, zur Stelle zu hüten vor Ungerechtigkeit diese Quelle.«

Hella S. Haasse (1918) en Willem Nijholt (1934) werden beiden geboren op Java en brachten hun kindertijd door in Nederlands-Indië. Hella vertrok in 1938 naar Nederland om te studeren, Willem maakte als kleine jongen in Indië de oorlog mee. Hij belandde in een Japans interneringskamp en kwam pas in december 1945 vrij. Hun leven lang delen zij de liefde voor hun geboorteland met elkaar. In 2004 begon Willem Nijholt zijn herinneringen op te schrijven. Hij schrijft over het paradijselijke Indië en zijn aangrijpende kampervaringen, over zijn liefde voor het toneel en het omgaan met een ernstige ziekte. In de meeslepende verhalen die hij Hella S. Haasse vertelt, bewondert hij en maakt hij zich boos – beide met bonzend hart. 'Uit Willem Nijholts brieven blijkt zijn plezier in het onder woorden brengen van alles wat hem bezighoudt. Ze vormen in de eerste plaats een spontaan en onbevangen opgeschreven zelfportret.' Hella S. Haasse

Sinterklaasavond, de jaren dertig. Caspar-Jan ontvangt in het pension waar hij woont een geheimzinnig pakketje zonder afzender. Daarin zitten een versje over de Zeven Provinciën en een zevenpuntige ster van granaten, gevat in goud. Op de achterzijde staat er met kleine lettertjes 'Groeningen' in gegraveerd. Zijn rijke tante Arabella, niet toevallig de eigenares van een ster met de inscriptie 'Zeeland', vertelt hem dat wie in het bezit komt van alle zeven sterren met provincienamen, zal vernemen waar een schat verborgen is. Caspar-Jan gaat op sterrenjacht en algauw volgen de verwikkelingen elkaar in steeds hoger tempo op. Door slimme listen en kolderieke verwarring vindt hij een aantal sterren, maar hij verliest ze ook weer even snel. Zal het hem lukken de schat te vinden en rijk te worden? Hella S. Haasse publiceerde in 1950 onder het pseudoniem C.J. van der Sevensterre het feuilleton Sterrenjacht in Het Parool. Samen vormen de teksten een spannende en hilarische roman zonder literaire pretenties. Begin 2007 vond ze het feuilleton bij toeval terug en voor het eerst verschijnt dit curiosum nu in boekvorm. Hella S. Haasse, veel bekroond schrijfster van een monumentaal oeuvre, over Sterrenjacht : 'Ik had de tekst al meer dan een halve eeuw niet gezien en ook nu nog vind ik het een heel vermakelijk verhaal. Ik zie ook dat ik het destijds met plezier heb geschreven.'

Aan de hand van brieven en documenten uit de 18e eeuw wordt een beeld gegeven van het leven van Charlotte Sophie von Aldenburg (1715-1800) en het leven in adellijke kringen in Nederland en Duitsland.

Although he bears one of the most notorious names in all of Italy, Giovanni Borgia doesn't know his parentage. Hella Haasse uses the Italian Wars as a backdrop for Giovanni's agonizing quest for his identity. Set against the backdrop of the Italian wars, this novel seeks to unravel the puzzle of Giovanni Borgia's true identity. Machiavelli, Vittoria Colonna, Michelangelo, the Borgias and the Medici are some of the characters who inhabit the secretive and dangerous world of sixteenthcentury Rome.

Als een journalist een kunsthistorica ondervraagt over een jeugdvriendin, komen allerlei herinneringen aan haar jeugd in Nederlands-Indië boven.

Très tôt, Hella, S. Haasse a été fascinée par ce que Victor Hugo appelait " ce tas de cendres éteint qu'on nomme le passé ". Le besoin d'expérimenter avec les éléments du temps et de l'histoire n'a fait que croître au cours des ans. Les Jardins de Bomarzo, où l'auteur combine les recherches historiques, l'imagination et l'autobiographie, constituent une nouvelle étape dans son approche du passé. Selon elle, il peut exister sur un même sujet une infinité d'interprétations, toutes possibles ou plausibles, et il suffit parfois d'un détail, apparemment insignifiant pour qu'une situation historique donnée prenne un tout autre aspect. Ainsi ce livre sur les origines d'un parc maniériste de la Renaissance, situé au cœur de l'Italie et peuplé de sculptures déconcertantes, voire terrifiantes, témoigne des doutes grandissants de l'auteur sur la possibilité de jamais rendre ou recréer la vérité historique. Les Jardins de Bomarzo, tissé d'hypothèses sur des drames d'ambition et d'amour dans quelques grandes familles déjà rencontrées dans La Ville écarlate, telles que les Orsini, les Farnèse, les Borgia, et sur l'image du labyrinthe, symbole chargé d'un sens à la fois religieux et politique, serait-il un roman déguisé en essai ?

Op een landgoed in de Ardennen heeft de bekende pianiste Edith Waldschade een privé-wolvenkamp. De jonge journalist Matthias Crone, bezig met het samenstellen van een wolvenencyclopedie, gaat er met een oude schoolvriend op af. Tijdens hun weekend in de Ardennen ontmoeten ze ook de andere bewoners van het landgoed die allen hun eigen geheimen met zich Ediths zuster, haar zwager, hun dochter en de man die beweert Ediths halfbroer te zijn. Tussen hen heerst een voelbare spanning die uiteindelijk leidt tot een moordaanslag. Wat de waarheid is achter dit familiedrama valt moeilijk te achterhalen. Ieder heeft zo zijn eigen interpretatie van de feiten maar kent niet de volle omvang ervan.