Prof. Antoszewski, znany wrocławski politolog, współautor wielokrotnie wznawianej pracy Demokracje zachodnie. Analiza porównawcza, zajął się tym razem kwestią rywalizacji politycznej – przede wszystkim międzypartyjnej – we współczesnych państwach europejskich, a więc tym, co nazywa „esencją demokratycznej polityki. Podstawowy walor jego nowej książki stanowi oryginalne ujęcie, którego brak było w dotychczasowej literaturze przedmiotu, a mianowicie porównanie doświadczeń dojrzałych demokracji zachodnich z wzorcami rywalizacji kształtującymi się we wkraczających na drogę demokracji państwach Europy Środkowej i Wschodniej. Porównanie tym istotniejsze, że rozwój obu tych podsystemów jest – choć nie równoległy – to przecież wzajemnie sprzężony. Podstawę źródłową porównań stanowią rezultaty 320 elekcji parlamentarnych i 538 gabinetów z obu tych obszarów z lat 1945(w wypadku wschodu Europy – 1989)–2001. Na tej szerokiej podstawie poszukuje autor głównych tendencji rozwojowych w badanym obszarze. Praca wręcz niezbędna dla studentów politologii, ale niewątpliwie interesująca także dla historyków czasów najnowszych, czynnych polityków (parlamentarzystów szczególnie), dziennikarzy i publicystów oraz wszystkich zainteresowanych funkcjonowaniem Polski w Brukseli czy, szerzej, w Unii Europejskiej.
Andrzej Antoszewski Knihy



Zamiarem autorów niniejszej książki było kompleksowe przedstawienie problematyki partii politycznych i systemów partyjnych krajów postkomunistycznych. Istotnym motywem był również brak monografii na ten temat, który uwidaczniał się nie tylko w Polsce, ale i w Czechach, gdzie niniejsze opracowanie również zostało wydane. Realizacja zamysłu nastręczała znaczących trudności, dlatego też książka jest poświęcona "jedynie" czterem środkowoeuropejskim systemom partyjnym - czeskiemu, węgierskiemu, polskiemu oraz słowackiemu. Wybór nie był jednak przypadkowy, gdyż we wszystkich czterech wymienionych krajach wyraźnie zarysowują się podobieństwa społeczne, polityczno-instytucjonalne oraz historyczne. Autorzy starali się ustalić treść w taki sposób, aby zawarła ona w sobie niezbędne elementy opisowe oraz analityczne odnoszące się zarówno do całości ewolucji poszczególnych systemów partyjnych, jak i do cząstkowych aspektów tego procesu (m. in Oddziaływań systemów wyborczych, więzi między partiami a wyborcami, kształtowania się podziałów socjopolitycznych)