Selim Gündüzalp Knihy


Adalet Öyküleri
- 155 stránek
- 6 hodin čtení
SULTAN GAZNELI MAHMUD devri idi. Gunlerden birgun, carsi pazari dolasan Sultan, elindeki sopanin ucuna astigi bir kgida "Adalet Istiyorum!" yazmis, sokak sokak dolasan ihtiyar bir kadin gordu. Ancak o sirada baskaca islerle mesgul oldugundan, bu garip manzaraya pek ehemmiyet vermedi. "Acaba bu kadina nasil bir haksizlik edilmisti ki, ortaliklarda boyle dolasiyor?" diye sormadi. O gece ruyasinda bir kuyuya dustugunu gordu. Her ne kadar cabaladi ise de, o kuyudan cikamadi. Kan, ter ve korku "Cikarin beni bu kuyudan! Buradan cikmam icin, bana yardim edecek kimse yok mu?" diye bagirip duruyordu. Derken, gunduzleyin gordugu o ihtiyar kadin kuyunun basina geldi ve Sultan' "Ben seni kurtaririm! Ama su sopamin ucuna tutunman gerek" dedi. Sultan Mahmut, sabah olur olmaz, o kadini buldurttu. Derdi ne idi sorup ogrendi. Ugradigi zulmu telafi etmek icin elinden geleni yapti. Ve o ruyayi hicbir zaman unutmadi. Adaletten asla ayrilmamaya buyuk ozen gosterdi. Bu dizideki oykuler, aslinda bi